بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات

این امر بدون قانون‌ گذاری و نظارت دست‌ یافتنی نخواهد بود.

جفت ارز دیجیتال چیست؟ بهترین جفت ارزهای سال ۲۰۲۱ برای ترید کدامند؟

جفت ارز دیجیتال (Cryptocurrency pairs) چیست؟ این پرسش با تمامی کاربران تازه وارد در دنیای ارزهای دیجیتال همراه است. جفت ارز در واقع یک دارایی است شما نسبت به خرید و فروش آن اقدام می‌کند. حال این جفت ارزها خود انواع مختلفی دارند. در ادامه علاوه بر پرداختن به معنی و مفهوم جفت ارز دیجیتال، به بررسی بهترین جفت ارزها برای ترید می‌پردازیم.

منظور از جفت ارز دیجیتال چیست؟

در بازار ارزهای دیجیتال، جفت ارز (Cryptocurrency pairs) دارایی‌هایی هستند که می‌توان در صرافی آن‌ها را با یک دیگر معامله کرد. به عنوان مثال می‌توان بیت کوین با لایت کوین (BTC/LTC) یا اتریوم با بیت کوین کش (ETH/BCH) را با هم معاوضه کرد.

اغلب سرمایه گذاران از بیت کوین برای این گونه معاملات استفاده می‌کنند اما در واقع جفت ارزهای زیادی وجود دارند که می‌توانید از آن‌ها برای معاوضه با ارز دیجیتال مورد نظر استفاده کنید.

در صرافی‌ها هنگامی که می‌بینید ارزش یک رمز ارز نمایش داده می‌شود، معمولاً ارزش آن رمز ارز در مقایسه با بیت کوین است، در واقع با توجه به این ارزش خواهید فهمید که چه مقدار از این رمز ارز را می‌توانید با یک بیت کوین به دست آورید.

جفت ارز چگونه کار می‌کند؟

جفت ارزها در دنیای ارزهای دیجیتال به شما امکان مقایسه هزینه‌ها میان ارزهای دیجیتال مختلف را می‌دهند. این جفت سازی ارزش نسبی سکه را نشان می‌دهد، مثلاً چه مقدار بیت کوین برابر است با یک اتر یا چه مقدار اتر برابر است با یک بیت کوین کش.

صرافی‌ها معمولاً چندین گزینه مختلف برای جفت شدن نشان می هند و به شما این امکان را می‌دهند تا با توجه ارزهایی که در کیف پول خود دارید، جفت ارز خود را انتخاب کنید. به طور مثال دارندگان بیت کوین این فرصت را دارند که با هر جفت ارزی که صرافی برای بیت کوین پشتیبانی می‌کند، معامله کنند.

بسیاری از صرافی‌های ارزهای دیجیتال از جفت ارزها و ارزهای فیات مانند دلار آمریکا پشتیبانی نمی‌کنند با این وجود برخی از این صرافی‌ها خارجی مانند جمینی (Gemini)، کوین بیس (Coinbase)، بایننس (Binance) و کراکن (Kraken) و صرافی‌های داخلی مانند صرافی ارز دیجیتال رمزینکس از جفت ارزها و ارز فیات پشتیبانی می‌کنند.

این صرافی‌ها همچنین گزینه‌های مختلف و متنوعی را برای انجام معاملات جفت ارز در پلتفرم خود ارائه می‌دهند و بیشترین میزان این جفت ارزها برای رمز ارزهای بیت کوین و اتر در دسترس است.

نمونه‌ای از معاملات جفت ارزهای دیجیتال

به عنوان مثال شما در حال حاضر یک بیت کوین دارید و می‌خواهید آن را با اتر معاوضه کنید. در ابتدا به صرافی که از جفت ارزها پشتیبانی کند می‌روید و یک جفت ارز معاملاتی اتر و بیت کوین انتخاب می‌کنید.

سپس صرافی به شما نشان می‌دهد که در ازای یک بیت کوین چند اتر می‌توانید دریافت کنید. اگر از میزان اتر دریافتی راضی باشید نیمی از بیت کوین خود یا بیشتر را با اتر معاوضه می‌کنید.

شما اگر به جای بیت کوین رمز ارز دیگری، مثلاً ریپل (XRP)، داشته باشید نمی‌توانید این معامله را انجام دهید و حتماً باید رمز ارز شما با اتریوم قادر به جفت شدن باشد.

در این صورت شما در ابتدا باید ریپل‌های خود را با بیت کوین معاوضه کنید و سپس از آن بیت کوین برای دریافت اتر استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که همه جفت ارزها را نمی‌توان با هم معامله کرد و حتماً باید رمز ارزهای مورد نظر از یکدیگر پشتیبانی کنند.

بعضی مواقع هم برای انجام معاملات جفت ارز به نرخ ارز (pass-through) احتیاج دارید. مثلاً اگر برای معاوضه بیت کوین با اتر دو دل هستید و می‌خواهید هر دو ارز را داشته باشید می‌توانید از نرخ ارز استفاده کنید.

انواع جفت ارز دیجیتال چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

در صرافی آنلاین بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات رمزینکس جفت ارزهای مختلفی وجود دارند و این جفت‌ها هم تقریباً مانند سایر جفت ارزها عمل می‌کنند، با این تفاوت که قیمت این ارزها ممکن است متفاوت‌تر باشد.

به همین دلیل است که هر جفت ارز پیشنهادات و درخواست‌های خود را دارد و بسته به میزان تقاضا باید برای معامله با این جفت ارزها حق بیمه پرداخت کنید.

لازم به ذکر است که استفاده از بیت کوین برای انجام معاملات جفت ارز بهتر و پر سود تر از همه است.

چند نمونه جفت ارز دیجیتال در صرافی رمزینکس

چگونه بهترین جفت ارز دیجیتال را انتخاب کنیم؟

معامله گران پس از انجام تجزیه و تحلیل در مورد چند رمز ارز برجسته به امید بیشترین سود و بازدهی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند. سپس این معامله گران یک تحلیل تکنیکال از جفت ارزها برای درک روند و رفتار بازار انجام می‌دهند.

با این حال تحلیل بنیادی و تکنیکال تا جایی به شما کمک می‌کند و برای بازدهی بیشتر باید جفت ارزها را به دقت انتخاب کنید. اگرچه انتخاب ساده‌ترین و کوچک‌ترین کاری است که باید انجام دهید اما بسیار مهم است و با یک انتخاب غلط خسارات جبران ناپذیری را متحمل خواهید شد.

قبل از انتخاب جفت ارز ابتدا باید تجزیه و تحلیل کنید که کدام جفت ارزها محبوب‌تر هستند و بیشتر استفاده می‌شوند. بسیاری از سفارشات جفت ارز را می‌توانید به نرخ دلار مشاهده کنید و طبق اطلاعاتی که صرافی‌ها در این باره منتشر کرده‌اند محبوب‌ترین معاملات جفت ارز عبارت‌اند از بیت کوین با اتر، بیت کوین با لایت کوین، تتر (USDT) با بیت کوین و اتر با لایت کوین.

تقاضا برای معاملات جفت ارز بیت کوین، اتریوم و لایت کوین در سراسر جهان رو به افزایش است و معامله گران در بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات هر لحظه می‌توانند خریدار برای آن‌ها پیدا کنند.

اگر می‌خواهید با جفت ارزهایی علاوه بر بیت کوین، اتریوم یا بیت کوین کش معامله کنید بهترین کار این است که حجم معاملات رمز ارزهای مختلف و ارتباط آن‌ها با سایر دارایی‌ها را بررسی کنید تا بتوانید جفت ارزی مناسب را برای انجام معاملات خود پیدا کنید.

بهترین جفت ارزهای دیجیتال برای ترید در سال ۲۰۲۱

هنگام انتخاب جفت ارز دیجیتال انتخاب نقدینگی موجود در بازار بسیار مهم است و حجم معاملات برخی از جفت ارزها بیشتر از بقیه است. محبوب‌ترین جفت ارزها عبارت‌اند از:

عملکرد بهتر بیت کوین در مقایسه با شاخص های بازار سهام

به گزارش پلتفرم آماری کریپتوکامپر (Cryptocompare)، رمزارز شماره یک بازار در ماه سپتامبر (شهریور-مهر) بازدهی منفی به‌میزان 3.11 درصد را به‌ثبت رساند؛ اما بررسی عملکرد شاخص‌های اس‌اند‌پی 500 (S&P 500) و نزدک (Nasdaq) که ماه سپتامبر را به‌ترتیب با 9.34 و 10.5 درصد بازده منفی پشت سرگذاشتند، نشان از عملکرد بهتر بیت کوین (BTC) نسبت به آن‌ها دارد.

بر اساس این گزارش، اتریوم (ETH) با تبدیل‌شدن ارتقای مرج (Ethereum Merge) به یک رویداد «شایعه را بخر، خبر را بفروش» موفق به‌ثبت بدترین عملکرد ماهانه بین دیگر دارایی‌ها شد.

عملکرد اتریوم در ماه‌های آگوست و سپتامبر (مرداد تا مهر) گواهی بر این ادعا است؛ اتریوم در ماه آگوست بیشترین بازده را برای سرمایه‌گذاران خود داشت، اما در ماه سپتامبر که ارتقای مرج نیز در شبکه آن انجام شد، بیشترین کاهش را تجربه کرد.

در مقایسه با عملکرد بهتر بیت کوین نسبت به شاخص‌های بازار سهام، تنها سولانا (SOL) و طلا توانستند از لحاظ بازده تعدیل‌شده ریسک (Risk-Adjusted Return) به‌ترتیب با 5.59 و 2.87 درصد از بیت کوین سبقت بگیرند.

مایک مک‌گلون، تحلیل‌گر بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات ارشد بلومبرگ اینتِلیجِنس (Bloomberg Intelligence)، روز 6 اکتبر (14 مهر) در مقاله‌ای پیرامون چشم‌انداز رمزارزها عنوان کرد عملکرد بهتر بیت کوین نسبت به دیگر دارایی‌ها در بازارهای مالی و سهام کمپانی‌های حوزه تکنولوژی مانند تسلا (Tesla) در حال ارتقا است.

گزارش کریپتوکامپر همچنین نشان داد که بیت کوین در ماه سپتامبر (شهریور-مهر) کمترین نوسان را داشته و دامیننس بالاتری را نسبت به دیگر رمزارزهای قید‌شده در این گزارش به خود اختصاص داده است.

تحلیل عملکرد و حجم معاملات تتر (Tether / USDT) و دلار آمریکا در این گزارش نیز نشان داد که سرمایه‌گذاران با کاهش قیمت دیگر ارزها به خرید بیت کوین روی آورده‌اند. طبق نوشته این گزارش، این مسئله ممکن است به این معنا باشد که با کاهش قیمت و افزایش نوسانات در ارزهای فیات، سرمایه‌گذاران در حال انباشت بیت کوین هستند.

بر اساس آمار پلتفرم کوین‌مارکت‌کپ (CoinMarketCap)، قیمت رمزارز برتر بازار با 2.3 درصد کاهش نسبت به روز گذشته به 19,525 دلار رسید. لازم به ذکر است قیمت بیت کوین طی 7 روز اخیر نزدیک به 2 درصد رشد داشته است.

بازده تعدیل شده ریسک چیست؟

بازده تعدیل‌شده ریسک یک چهارچوب برای ارزیابی میزان سوددهی یک دارایی، مبتنی بر ریسک است که جهت تحلیل عملکرد قیمتی و میزان سودآوری دارایی در کسب و کارها استفاده می‌شود.

ارز فیات(Fiat) چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

ارز فیات در واقع همان ارز یا پول رایج یک کشور فاقد پشتوانه بوده و دارای ارزشی مشخص است و ارزش خود را از دولت صادر کننده خود می گیرد.

پول فیات یا ارز فیات در واقع پول رایج هر کشور است که دارای یک ارزش مشخص بوده و این ارزش را از دولت خود می گیرد. ارزش ارز فیات وابسته به یک کالای فیزیکی نیست. در واقع همان دولتی که ارز فیات را چاپ می کند ارزش آن را تعیین می کند. در دنیای کنونی اکثر کشورها به منظور خرید کالا، خدمات، سرمایه گذاری و سپرده گذاری از سیستم ارز فیات استفاده می کنند. این سیستم به عنوان یک روش جایگزین برای طلا و کالا مورد استفاده قرار می گیرد.

تاریخچه پیدایش ارز فیات

ظهور پول فیات به قرن 11 در کشور چین برمی گردد. زمانی که استان سیچوآن تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفت. اوایل این پول قابل تبدیل به طلا، نقره یا ابریشم بود. پس از روی کار آمدن قوبلای خان سیستم ارز فیات در قرن 13 راه اندازی شد. روی کار آمدن این سیستم ارزی به دلیل هزینه کردن های بی رویه و تورم های شدید ناشی از آن منجر به سقوط امپراطوری مغول شد.

پس از گذشت مدت ها در قرن 17 ام استفاده از سیستم ارز فیات در قاره اروپا و کشورهای هلند، سوئد و اسپانیا به کار گرفته شد. این سیستم در کشور سوئد دچار شکست شد و دولت آن کشور آن را با نقره جایگزین کرد. در قرن های بعدی کشور فرانسه و مستعمرات سیزده گانه در آمریکای شمالی و پس از آن دولت فدرال ایالات متحده از این سیستم استفاده کردند. مجددا در قرن 20 میلادی ایالات متحده دوباره به سیستم پول کالایی روی آورد. همچنین از سال 1993 به بعد اقدام به توقف تبادل پول کاغذی با طلا نمود. در سال 1972 نیز توسط دستور رئیس جمهور وقت، ریچارد نیکسون استفاده از استاندارد طلا را کنار گذاشته و پول فیات را جایگزین سیستم پولی با پشتوانه نمود.

تعریف ارز فیات

واژه فیات به لاتین به معنی "باید بشود" یا "بگذار بشود" است. به واحد پولی کشورها ارز فیات یا پول بدون پشتوانه می گویند. این ارز هیچ پشتوانه ای ندارد. میزان اعتبار این ارز به میزان عرضه و تقاضای مردم و ثبات اقتصادی آن کشور وابسته است. بنابراین اعتبار ارزهای فیات از دولت صادر کننده آنها گرفته می شود.

می توان گفت ارزهای فیات دارای هیچ ارزش فیزیکی نبوده و تنها یک تکه کاغذ یا سکه هستند. در واقع همان اسکناس ها و سکه های رایج امروزی هستند که به منظور انجام مبادلات تجاری و خرید و فروش کالا در سراسر جهان استفاده می گردد. در حال حاضر ارزهای فیات به عنوان یک جایگزین برای پول کالایی و استاندارد طلا محسوب می گردند. مشکل اصلی ارزهای فیات امکان چاپ آنها بدون محدودیت است که منجر به افزایش تورم می شود.

ارز فیات یا پول بدون پشتوانه چگونه کار می کند؟

دولت صادر کننده ارز فیات برای حفظ ارزش آن تلاش زیادی می کند. در دهه های قبلی دولت ها از یک کالای فیزیکی با ارزش مانند طلا یا نقره استفاده می کردند و سکه ضرب می کردند. اسکناس های کاغذی به عنوان یک روش جایگزین ضرب سکه بود که برای مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی بازخرید میشد. ارزهای فیات اما به عنوان یک پول بدون پشتوانه بوده که هیچ پشتوانه بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات فیزیکی با ارزشی ندارند. ارز فیات قابل تبدیل نبوده و غیرقابل بازخرید است.

در صورت رخداد تورم امکان کاهش ارزش ارزهای فیات وجود دارد. حتی ممکن است با وقوع ابرتورم در یک جامعه کاملا بی ارزش شود.

اکثر ارزهای مهم دنیا نظیر دلار آمریکا یک پول فیات به شمار می روند.

مزایای ارز فیات

استفاده از سیستم ارز فیات مزایایی را به همراه دارد:

• کم هزینه: چاپ کردن پول های کاغذی یا همان ارز فیات در مقایسه با ذخیره طلا هزینه بسیار کمتری دارد.
• کمیابی: طلا و پول های کالایی چون به صورت کالا و شیء هستند ممکن است در یک زمانی کمیاب شوند. اما امکان تولید پول های فیات بدون محدودیت وجود دارد.
• مبادلات بین المللی: به رسمیت شناخته شدن ارزهای فیات توسط اکثر کشورهای دنیا امکان انجام مبادلات بین المللی را به راحتی فراهم کرده است.
• ذخیره آسان: نگهداری طلا و پول های کالایی نیاز به مکانی امن و مطمئن دارد. این در حالی است که نگهداری پول های کاغذی و ارزهای فیات به فضا و هزینه کمتر نیاز خواهند داشت.
• انعطاف پذیری: در یک سری شرایط و بحران های اقتصادی ممکن است دولت ها و بانک ها روی ارزش پول فیات تاثیر بگذارند.

معایب ارزهای فیات

استفاده از بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات ارزهای فیات در بازار و اقتصاد مشکلات و چالش هایی را به همراه دارد:

• تورم: با توجه به امکان تولید ارزهای فیات بدون محدودیت امکان ایجاد تورم وجود دارد.
• پیشینه بد: تا به حال بسیاری از دولت ها به دلیل تولید بیش از حد ارزهای فیات و اتکا به آنها دچار ورشکستگی اقتصادی شدند.

مثالی از سقوط ارزش پول فیات

در اوایل قرن بیست و یکم کشور زیمباوه با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه شد. بانک مرکزی این کشور تصمیم به افزایش چاپ ارز فیات خود گرفت. این تصمیم اشتباه منجر به افزایش نرخ تورم این کشور از 230 تا 500 میلیارد درصد شد.

نتیجه این اتفاق افزایش سریع قیمت ها و به وجود آمدن شرایط بسیار دشوار بود. به اندازه ای که مردم به منظور خرید یک خوراک ساده نیاز به حمل کیسه های پر از پول پیدا کردند. در چنین وضعیت و بحران اقتصادی به وجود آمده برای این کشور، هر 100 تریلیون دلار زیمباوه برابر با 40 سنت آمریکا بود.

تفاوت ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال

ارزهای فیات تفاوت عمده ای با ارزهای دیجیتال دارند. در ادامه به بررسی این تفاوت ها می پردازیم:

• اکثر رمزارزها مقدار محدود و مشخصی تولید می گردند. دیگر رمزارزها نیز دارای پروتکل هایی برای جلوگیری از ایجاد تورم هستند. در حالی که ارزهای فیات در تولید هیچ محدودیتی ندارند.
• ارزهای فیات تحت کنترل دولت مردان و بانک های مرکزی هستند. اما ارزهای دیجیتال با هدف تمرکززدایی به وجود آمده اند.
• پول های فیات برای استفاده وابسته به مرزهای جغرافیایی و پذیرش در کشورهای دیگر هستند. اما ارزهای دیجیتال بدون محدودیت مرزی در کل جهان قابل استفاده اند.
• امنیت ارزهای دیجیتال به دلیل سیستم رمزنگاری بسیار بالاست. بنابراین نمی توان آنها را هک یا جعل نمود و امکان سرقت آنها بسیار کم است. اما امکان جعل ارزهای فیات به راحتی وجود دارد. قابلیت هک شدن حساب های بانکی که در آنها پول فیات نگهداری می شود وجود دارد. همچنین این ارزهای فیات به راحتی قابل سرقت هستند.
• پذیرش ارزهای فیات در مقایسه با ارزهای دیجیتال در میان عموم مردم بیشتر بوده است. این در حالی است که ارزهای دیجیتال هنوز توسط افکار عمومی به رسمیت شناخته نمی شود. بنابراین پول فیات دارای مقبولیت بیشتری است.
• ارزهای فیات در مقایسه با ارزهای دیجیتال دارای نوسانات بسیار کمتری هستند. اما ارزهای دیجیتال دنیای پر نوسانی دارند. بنابراین میزان اطمینان مردم برای سرمایه گذاری در این بازار کمتر است.

می توان گفت تنها وجه اشتراک ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال نداشتن پشتوانه فیزیکی این دو سیستم پولی است.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

سوالات متداول درباره ارز فیات

• آیا ارز فیات قابلیت استخراج دارد؟
  این ارز به عنوان ارز ملی هر کشور توسط بانک های مرکزی تولید می گردد. به طور نمونه ارز فیات ایران ریال است. به همین خاطر استخراج این ارز معنی نداشته و توسط دولت ها در هر زمانی قابل تولید است.
• بزرگ ترین مشکل ارزهای فیات چیست؟
  امکان تولید ارزهای فیات بدون هیچ محدودیتی مهم ترین عیب این ارزهاست که منجر به کاهش ارزش دارایی افراد و افزایش تورم می شود.
• معایب ارزهای فیات نسبت به ارزهای دیجیتال کدام است؟
  تولید بدون محدویت آنها که منجر به ایجاد تورم و کاهش ارزش ارزهای فیات می شود.
  استفاده از ارزهای فیات محدود به مناطق جغرافیایی مختلف و پذیرش آن توسط کشورهاست.
  ارزهای فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل و نظارت می گردند.
  قابلیت جهل ارزهای فیات، هک شدن حساب های بانکی نگهدارنده ارزهای فیات و سرقت این ارزها وجود دارد. در حالی که ارزهای دیجیتال به دلیل استفاده از سیستم رمزنگاری امنیت بالایی دارند.
• مزیت های ارز فیات نسبت به ارز دیجیتال چیست؟
  ارزهای فیات در مقایسه با رمزارزها نوسانات بسیار کمتری دارند.
  نگهداری ارزهای فیات کم هزینه تر و راحت تر است.
  ارزهای فیات نسبت به ارزهای دیجیتال مورد پذیرش بیشتری از عموم مردم قرار گرفته اند.

جمع بندی

با وجود پیدایش ارزهای دیجیتال اما همچنان رایج ترین سیستم مالی دنیا ارزهای فیات نظیر دلار، پوند و یورو هستند. این ارزها به عنوان رکن اصلی فعالیت های اقتصادی در کل دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. پول فیات با وجود تاریخچه و پیشینه نه چندان خوب و مشکلات فراوان اما همچنان نسبت به ارزهای دیجیتال مورد پذیرش عمومی بیشتری قرار گرفته اند. همانطور که گفتیم ارزهای فیات هیچ پشتوانه فیزیکی نداشته و توسط دولت هر کشور صادر می شوند. ارزش پول فیات هر کشور وابسته به وضعیت اقتصادی آن کشور داشته و متغیر است.

ارز فیات یا پول فیات چیست؟ 15 ارز فیات مشهور

ارز فیات (currency Fiat) یکی از مهم‌ترین مفاهیم در حوزه پول و بانکداری است. این عبارت امروزه اصطلاحا به پول‌های مرسوم کاغذی در کشورهای مختلف گفته می‌شود. این مفهوم در واقع انقلابی در عرصه تجارت و خرید و فروش کالا در دنیا بوده است. تاریخچه پول و انواع مختلف آن در تاریخ بشر نشان داده است که انسان همواره به دنبال بهبود این ابزار برای تسهیل مبادلات تجاری، کالایی و خدماتی خود بوده است.

در روند تاریخی تغییر ابزار مورد استفاده بشر به عنوان پول، عوامل زیادی از جمله دسترس‌پذیری، کم‌هزینه‌بودن تولید، اعتبار با توجه به موقعیت مکانی و ارزش مالی پول تأثیر زیادی داشته‌اند. همچنین محدودیت‌های فیزیکی و کمبود برخی منابع مانند طلا و نقره نیز نقش جدی در تغییر شکل پول داشته‌اند.

در این مقاله ابتدا معنا و مفهوم پول فیات بررسی می‌شود. سپس تاریخچه پول فیات و پیدایش آن‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد. در ادامه مطلب نیز به مزایا و معایب مدل از پول پرداخته می‌شود. کاربردها و تفاوت‌های نوع مذکور از ارز نیز در قیاس با ارزهای دیجیتال بررسی خواهد شد.

فهرست عناوین مقاله

ارز فیات چیست؟

پول فیات یا پول بدون پشتوانه نوعی ارز کاغذی است که پشتوانه فیزیکی مانند طلا یا نقره ندارد. تمام ارزش و اعتبار این پول به قدرت، اعتبار و سیاست‌های صادرکننده آن مربوط می‌شود. بنابراین هرچه کشور صادرکننده ارز اعتبار و قدرت بیشتری داشته باشد، ارزش ارز آن نیز بیشتر خواهد بود. مثلا پول فیات کشور ایالات متحده آمریکا، دلار آمریکا است که با نماد USD شناخته می‌شود. این ارز تمام اعتبار و قدرت خود را مدیون نفوذ و قدرت صادرکننده‌اش است؛ ابرقدرتی به نام آمریکا!

پول فیات چیست؟

در پاسخ باید بیان کنیم که پول و ارز فیات در کاربرد بازار مفهوم مشابهی دارند و بیانگر پول‌های کاغذی هر کشور هستند که با پشتوانه سیاسی کشورها ایجاد حمایت می‌شوند. تفاوت پول و ارز فیات در واقع یک مسئله علمی در اقتصاد است که در میان عموم مردم جایگاهی ندارد. در تعریف علم اقتصاد پول یک مفهوم عددی، شمارشی و غیرقابل‌لمس است. اما ارز به همین پول‌های سکه‌ای و کاغذی قابل‌لمس گفته می‌شود.

عموم مردم پول را از ارز جدا نمی‌دانند. آن‌ها تصور می‌کنند که هرنوع پول خارجی ارز است. این درحالی است که پول رایج و رسمی کشور ایران نیز یک ارز به حساب می‌آید. در واقع هر پول رسمی یک کشور به نوعی یک ارز است.

البته نکته مهمی درباره ارزش برخی ارزهای فیات در جهان وجود دارد. بعضی کشورها مانند چین، با وجود قدرت بسیار بالا از نظر اقتصادی و سیاسی، اما در مقایسه با دلار فیات آمریکا، یورو یا پوند، ارز کم‌ارزشی دارند. دلیل اصلی این امر سیاست‌های اقتصادی و پولی کشور چین است. چینی‌ها با نگه‌داشتن ارزش یوان (پول فیات چین) در بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات یک محدوده پایین در مقایسه با ارزهای معتبر جهانی، به دنبال جذب سرمایه‌گذاران بین‌المللی هستند.

بنابراین ارزهای فیات انواعی از پول هستند که ارزش دستوری و وابسته به صادرکننده دارند. به همین دلیل است که با تضعیف یا بحران اقتصادی در یک کشور، ارز آن کشور نیز کم‌ارزش می‌شود و سقوط می‌کند. مثال بارز از سقوط ارزش پول فیات یک کشور در اثر بحران اقتصادی، ایران است. پول کاغذی ایران هرساله به دلایل اقتصادی و سیاسی در مقایسه با سایر پول‌های فیات جهان مانند دلار آمریکا کم‌ارزش‌تر می‌شود.

بنابراین می‌توان موارد زیر را از این قسمت نتیجه گرفت:

• پول فیات، همان پول کاغذی مرسوم هر کشور است که پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارد. البته برخی پول‌های کاغذی به دلیل تفاوت‌هایی که در پشتوانه دارند، در مجموعه ارزهای فیات قرار نمی‌گیرند.
• این ارز به بانک‌های مرکزی در هر کشور امکان تسلط و احاطه فوق‌العاده به بازارهای مالی را می‌دهد. زیرا کنترل میزان چاپ آن در اختیار دولت‌ها است.
• اکثر ارزهای مشهور کاغذی جهان مانند دلار آمریکا، یوان چین، یورو و پوند انگلیس پول فیات هستند.
• یکی از معایب بزرگ این پول این است که دولت‌ها ممکن است برای جبران کسری بودجه، اقدام به چاپ گسترده این ارزها کنند که منجر به رشد فوق‌العاده تورم می‌شود.

تاریخچه پیدایش و تکامل پول فیات

چین را می‌توان اولین خاستگاه ارز فیات دانست. سلسله‌های یوآن، تانگ، سونگ و مینگ اولین قدرت‌های سیاسی بوده‌اند که پول فیات در آن‌ها رواج داشته است. در سلسله تانگ (سال‌های 618 تا 907 میلادی) در یک دوره زمانی، تقاضا برای ارز و پول فلزی (سکه‌ای) شدیدا افزایش یافت. این میزان تقاضا اختلاف فاحش و قابل‌توجهی با میزان عرضه فلزات مورد نظر در آن مقطع داشت.

در این مقطع مردم با مفهوم اولیه اسکناس و اعتبار کاغذ به عنوان پول آشنا شدند. بنابراین تکه‌های پیش‌نویس شده کاغذ به جای اسکناس‌های معتبر به راحتی رد و بدل می‌شد. اما به صورت رسمی و قانونی، اولین بار سلسله یوآن (سال‌های 1276 تا 1367 میلادی) اقدام به رواج پول‌های بدون پشتوانه کاغذی کرد. در زمان سلسله مینگ (سال‌های 1344 تا 1668 میلادی) نیز مالکیت انحصاری چاپ و صدور این پول‌ها به وزارت دارایی واگذار شد.

اما در جهان غرب، استفاده از این نوع ارز در قرن هجدهم آغاز شد. کشورهای غربی خصوصا در زمان جنگ، از ارزهای فیات برای محافظت از ذخایر طلا و نقره خود استفاده می‌کردند. برای مثال در آمریکا و همزمان با جنگ‌های داخلی این کشور، دولت قابلیت تبدیل پول کاغذی آن زمان یعنی Greenbacks به طلا و نقره را لغو کرد. این در حالی بود که مبادلات عادی در کشور با پول کاغذی انجام می‌شد. با این روش، ذخایر فلزات گرانبهای این کشور، سخت‌تر در دسترس قرار می‌گرفت.

بعدها برای ایجاد ارتباط بین پول و فلزات گرانبها و تسهیل تبادل آن‌ها، در توافقنامه برتون وودز (Bretton Woods) قیمت هر اونس طلا معادل 35 دلار فیات آمریکا تعیین شد. اما در سال 1971 و در دوران ریاست جمهوری نیکسون، به دلیل کاهش ذخایر فلزات گرانبها در بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات کشور، قابلیت تبدیل مستقیم دلار به طلا مجددا لغو شد. از این زمان به بعد، کشورهای بزرگ و مشهور دنیا سعی کردند انواعی از ارزهای فیات را ارائه کنند که قابلیت تبدیل‌کردن آن‌ها در سراسر دنیا به یکدیگر وجود داشته باشد. امروزه صرافی‌ها مرجع اصلی مبادلات ارزی در جهان هستند.

نحوه تأثیرگذاری و عملکرد ارز فیات

همانطور که گفتیم هیچ کالای فیزیکی پشتیبان این مدل از پول نیست. اعتبار این پول به صادرکننده و قدرت آن است. پول فیات به عنوان یک جایگزین برای سیستم مبادله کالا با کالا طراحی شده است. این پول بسته به محدوده جغرافیایی که در آن به رسمیت شناخته می‌شود، قدرت خرید و ارزش ایجاد می‌کند. بنابراین با استفاده از پول‌های بی‌پشتوانه می‌توان بدون نیاز به مبادله کالا، هر محصولی را خریداری کرد.

با استفاده از مدل مذکور از پول، قدرت خرید برای مردم ذخیره می‌شود. آن‌ها می‌توانند بدون درنظرداشتن محدودیت زمانی، برای خریدها و کالاهای مد نظر خود برنامه‌ریزی زمانی انجام دهند. همچنین پرداخت دستمزدها و هزینه خدمات با استفاده از ارزهای فیات، شفاف می‌شود و به راحتی امکان‌پذیر است.

ارزش پول فیات به سیاست‌های پولی و مالی کشورها، نرخ بهره و روش اداره کشور بستگی دارد. کشورهایی که از نظر سیاسی یا اقتصادی ثبات نداشته باشند، تورم بیشتری خواهند داشت. طبیعی است که در چنین شرایطی ارزش پول فیات کاهش داشته باشد و قیمت کالاها و خدمات افزایش یابد. بنابراین قدرت خرید کاهش می‌یابد و فشار اقتصادی مضاعفی به مردم وارد می‌شود. مثال روشن این شرایط، ریال ایران و شرایط اقتصادی چندساله اخیر ایران است.

به طور کلی یک ارز بدون پشتوانه زمانی عملکرد مناسبی خواهد داشت که بتواند قدرت خرید و اطمینان برای اکثریت جامعه در تأمین کالاهای مورد نیاز ایجاد کند. همچنین دولت‌ها باید با اتخاذ سیاست‌های درست اقتصادی برای حفظ و حتی افزایش ارزش پول ذکرشده، به دنبال افزایش قدرت خرید مردم از این راه باشند.

انواع ارز فیات

ارزهای فیات انواع مختلفی دارند که در قسمت زیر تعداد 15 ارز مشهور را همراه با نماد رسمی آن‌ها و صادرکننده آورده‌ایم:

ارز فیات	نماد	صادرکننده
دلار آمریکا	USD	ایالات متحده آمریکا
پوند	GBP	بریتانیا (انگلستان)
ین	JPY	ژاپن
یوان	CNY	جمهوری خلق چین
ریال ایران	IRR	جمهوری اسلامی ایران
یورو	EUR	اتحادیه اروپا
دینار کویت	KWD	کویت
دلار کانادا	CAD	کانادا
ریال عمان	OMR	ریال عمان
فرانک سوئیس	CHF	سوئیس
درهم امارات	AED	امارات متحده عربی
روپیه هند	INR	هندوستان
کرون نروژ	NOK	نروژ
روبل روسیه	RUB	روسیه
لیره ترکیه	TRY	ترکیه

نکته مهم: برای برخی واحدهای پولی در ستون اول نام کشور ذکر شده است. این امر به دلیل وجود واحدهای پولی در کشورهای دیگر با نام متفاوت است. مثلا واحد پول دانمارک و نروژ هردو کرون است. اما ارزش کرون دانمارک با کرون نروژ و همینطور نمادهای آن‌ها با یکدیگر متفاوت هستند. بنابراین با دو نوع ارز مواجه هستیم.

مزایا ارز فیات

مهم‌ترین بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات ویژگی پول فیات، ثبات ارزش آن است؛ دقیقا مخالف با آنچه در پول‌های کالایی طلا، مس و نقره وجود دارد. استفاده از ارزهای فیات به صورت گسترده در سراسر جهان در قرن بیستم رواج یافت. زیرا استفاده از این سیستم به جای استفاده از پول‌های کالایی و سکه‌ای توجیه‌های اقتصادی بیشتری داشت. همچنین با استفاده از پول‌های کاغذی، ذخایر فلزات گرانبها در کشورها حفظ می‌شود و خروج آن‌ها از مرزهای کشور سخت‌تر خواهد بود.

مزیت دیگر استفاده از پول فیات این است که امکان کنترل گسترده سیستم مالی و بانکی کشور را با کنترل میزان چاپ پول، نقدینگی و نرخ بهره به دولت‌ها می‌دهد. مثلا استفاده از این سیستم باعث شد تا در بحران مالی جهانی سال 2008، صدمات وارده به ایالات متحده مدیریت شود و به حداقل برسد.

معایب ارز فیات

اما کارشناسان این پول را نیز بی عیب و نقص نمی‌دانند. ارز فیات هیچ محدودیتی ندارد و بنابراین می‌تواند در میلیون‌ها یا میلیاردها نسخه حتی در روز چاپ شود. همین امر می‌تواند عاملی باشد که ارزش این مدل از پول کاهش پیدا کند. اما فلزات گرانبها مانند طلا و نقره به دلیل محدودیت موجودی و عرضه، چنین نقصی ندارند.

از سوی دیگر، جعل و تقلب در پول‌های فیات بسیار ساده و آسان بوده است. هرچند امروزه از روش‌های مختلفی برای هوشمندسازی اسکناس‌ها و جلوگیری از کپی آن‌ها استفاده می‌شود. اما استفاده از این روش‌ها نیز هزینه تولید چاپ پول را به شکل قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. همچنین دیگر نقص مدل مذکور از پول این است که با تغییر نظام‌های حاکم بر کشورها ممکن است کاملا دگرگون شود.

تفاوت‌های ارز دیجیتال با ارز فیات؛ آیا چیزی به نام ارز دیجیتال فیات وجود دارد؟

پول فیات و ارز دیجیتال دو مفهوم کاملا مستقل و جدای از هم هستند. بنابراین اصطلاح ارز دیجیتال فیات کاملا بی‌معنا است. ارز دیجیتال یا رمزنگاری‌شده، نوع جدیدی از سرمایه مالی است که می‌تواند تا سال‌های آینده جایگزین پول‌های فعلی شود. اما راه پر فراز و نشیبی در این مسیر وجود دارد. زیرا جایگزینی ارزهای فیات با رمزارزها مستلزم یک پذیرش و مقبولیت جهانی و اجماعی از سوی اکثریت مردم، شرکت‌های بزرگ و کوچک جهان است.

ارزهای رمزنگاری‌شده مانند بیت‌ کوین نیز مشابه دلار فیات و سایر ارزهای فیات، شکلی از پول هستند. تفاوت این دو در روش عملکرد و نحوه تأثیرگذاری آن‌ها است. ارزهای فیات ارزش خود را از دولت صادرکننده می‌گیرند این در حالی است که ارزهای دیجیتال ارزش خود را مستقیما از بلاکچین خود می‌گیرند. بنابراین هرچه بلاکچین قدرتمند، بروز و پیشرو در ارائه پاسخ به نیازها باشد، ارز دیجیتال آن نیز قدرتمندتر خواهدبود.

نظارت بر ارزهای فیات بر عهده بانک‌های مرکزی و نهادهای بالادستی حوزه اقتصادی هر کشور است. اما بلاکچین‌ها با پروتکل‌های مخصوص، اجماع کاربران و رأی‌گیری اداره می‌شوند. همچنین دیگر تفاوت این دو ارز در توزیع آن‌ها است. ارز فیات برای توزیع نیاز به واسطه دارد. اما ارزهای دیجیتال مبتنی بر شبکه‌های غیرمتمرکز هستند که با ساختاری خاص امکان برقراری معاملات ناشناس را فراهم می‌کنند.

سؤالات متداول

ارز فیات یعنی چی؟

ارز فیات یعنی پولی که در حالت عادی و بدون پشتوانه سیاسی هیچ ارزش و اعتباری نداره و کل ارزشش رو مدیون صادرکننده خودشه. هرچی صادرکننده از نظر سیاسی و اقتصادی قوی‌تر باشه، ارز تحت حمایتش هم میتونه قوی‌تر بشه.

ارزهای فیات کدامند؟

ارزهای فیات واحد پول کشورهای مختلف هستن که با همدیگه فرق دارن. مثلا دلار آمریکا، ریال ایران، پوند انگلیس، یورو، فرانک سوئیس و…

فیات در بایننس چیست؟

فیات در بایننس یعنی قابلیت تبدیل ارزهای دیجیتال به پول فیات در صرافی بایننس. مثلا تبدیل بیت‌کوین به دلار آمریکا در صرافی یادشده.

فیات در ارز دیجیتال چیست یا ارز دیجیتال فیات چیست؟

چیزی به اسم ارز دیجیتال فیات نداریم. ارزهای دیجیتال شکل جدیدی از پول هستن که تفاوت‌های زیادی با پول فیات دارن. اما اینارو میشه به هم دیگه تبدیل کرد. یعنی تو صرافی‌ها و بروکرهای بزرگی مثل بایننس با استفاده از جفت‌های ارزی میشه ارزهای دیجیتال رو به پول فیات یا برعکس تبدیل کرد. اینو بعضیا اصطلاحا بهش میگن فیات ارز دیجیتال.

فرق رمز ارز با ارز دیجیتال چیه؟

هیچ فرقی ندارن و دوتاشون یکین. ارز دیجیتال ترجمه برگردان واژه انگلیسی Digital currency هست و رمزارز هم ترجمه برگردان واژه cryptocurrency. اما در کاربرد و مفهوم این دوتا یکین و فرقی ندارن.

نتیجه‌گیری؛ پول فیات یک ارز قدیمی است

بررسی تاریخچه پول و اشکال مختلف آن در سراسر جهان نشان می‌دهد که با پیدایش نیازهای جدید، اشکال قدیمی منسوخ می‌شوند و جای خود را به جدیدترها می‌دهند. این دقیقا همان دلیلی است که باعث رونق ارز فیات و از رونق افتادن پول‌های مبتنی بر کالا ( مانند طلا، نقره و مس) شد.

امروزه تمایل به انجام معاملات سریع، مطمئن و بدون نیاز به احراز هویت در جهان شدیدا افزایش یافته است. ارزهای فیات، کارت‌های اعتباری، پرداخت موبایلی و حتی استفاده از سیستم‌های سریع بین‌المللی بانکی جهانی امروزه دیگر پاسخگوی این نیاز نیستند. اما یک مفهوم پولی جدید به نام ارز رمزنگاری‌شده یا همان ارز دیجیتال در حال ارائه بستری با سرعت خیره‌کننده برای انجام چنین معاملاتی به صورت ناشناس است.

با در نظر گرفتن این نیازها و همچنین محدودیت‌های فیزیکی، امنیتی و دسترسی ارزهای فیات، آینده از آن اشکال جدید پول خواهد بود. پول‌های جدیدی که بتوانند دغدغه‌ها را در این زمینه‌ها برطرف کنند. امروزه ارز دیجیتال پیشروترین و جدیدترین نوع پول در پوشش این نیازها و دغدغه‌ها است. بنابراین پیش‌بینی می‌شود در آینده‌ای نزدیک، استفاده از ارزهای فیات نیز از رونق بیفتد.

ارزهای فیات یا ارز های دیجیتال یا، کدام یک گمراه‌ کننده‌ تر هستند؟

احتمالاً شنیده‌ اید که می‌ گویند ارز های دیجیتال پیچیده هستند، به سختی می‌ توان آنها را درک کرد و ماهیت مبهمی دارند. از نظر فنی این دیدگاه کاملاً قابل‌ درک است، با این حال همچنان این حقیقت نا دیده گرفته می‌ شود که ارز های دیجیتال، که جایگزین یا مکملی برای ارز های فیات هستند، تنها کمی بیشتر از یک ذره پیچیدگی دارند، درک آنها چندان سخت نیست و ماهیت مبهمی ندارند.

به گزارش کریپتو نیوز، مطمئناً همه می‌ دانند که چطور دلار یا یورو خود را خرج کنند، اما کمتر کسی می‌ داند پولی که مردم در جیب خود از آن نگه داری می‌ کنند بر مبنای چه سیستمی اداره می‌ شود. یک مثال ساده برای این موضوع نظرسنجی است که در سال ۲۰۱۴ در انگلستان انجام شد و مشخص کرد که تنها ۱۰ درصد از اعضای پارلمان بریتانیا، کسانی که برای قانون‌ گذاری واجد شرایط شناخته شده‌ اند، می‌ دانند که بیشتر حجم پول‌ ها ی این کشور هنگام اعطای وام و اعتبار توسط بانک‌ های تجاری عرضه می‌ شو. این نظرسنجی نشان داد ۷۱ درصد از اعضای پارلمان بریتانیا تصور می‌ کردند که تنها دولت یا بانک مرکزی اجازه چاپ پول‌ های جدید را دارد.

این موضوع نشان می‌ دهد که درک‌ کردن ارز های دیجیتال در مقایسه با سیستم پولی ارز های فیات، حداقل در سطح اقتصادی، آن‌ قدر ها هم که به نظر می‌ رسد سخت نیست. به گفته بسیاری از کارشناسان باید ارز های فیات و ارز های دیجیتال را با روشی دیگر مورد مقایسه قرار داد. ارز های فیات در مقایسه با بیت کوین و دیگر ارز های دیجیتال ارزش بنیادی بیشتری ندارند و ارزش هر دوی آنها به طور یکسان به میزان تقاضا و اعتماد مصرف‌ کنندگان بستگی دارد.

اشکال مختلف پیچیدگی

بدون شک شما هم درگیر بحث‌ های مربوط به پیچیدگی بیت کوین و ارز های دیجیتال شده‌ اید. حتی چهره‌ ها ی ظاهراً دلسوزی مانند مارک کوبان (Mark Cuban) و جان مک‌ آفی (John McAfee) هم که در سال‌ های اخیر به این حوزه وارد شده‌ اند، گفته‌ اند که پیچیدگی بیش از حد ارز های دیجیتال می‌ تواند از پذیرش گسترده آنها جلوگیری کند.

با این حال بیشتر طرفداران این نظریه دو موضوع متفاوت در مورد بیت کوین و دیگر ارز های دیجیتال را با یکدیگر اشتباه گرفته‌ اند. آنها به پیچیدگی‌ های فنی مانند روش‌ های رمز نگاری و ساختار بلاک چین ارز های دیجیتال نگاه می‌ کنند و به این نتیجه می‌ رسند که این پیچیدگی اقتصاد کلان ارز های دیجیتال را هم در بر می‌ گیرد.

هانا هالابوردا (Hanna Halaburda)، دانشیار حوزه فناوری، عملیات و آمار در مدرسه کسب‌ و کار دانشگاه نیویورک، بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات گفته است:

پیچیدگی ارز های دیجیتال و ارز های فیات با یکدیگر متفاوت است. استفاده از پول نقد، حداقل شکل امروزی آن، آسان است، چراکه می‌ توانید دارایی خود و چیزی که خرج می‌ کنید را ببینید.

در مقابل، ارز های دیجیتال عمدتاً سیاست پولی شفافی دارند و صدور واحد های جدید [به صورت مستقیم انجام می‌ شود]. با این حال استفاده از آنها کار پیچیده‌ ای است. باید رمز بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات کیف پول خود را به خاطر بسپارید، اگر آدرس گیرنده را اشتباه وارد کنید ممکن است پول خود را از دست بدهید و کسی وجود ندارد که برای رفع این مشکل بتوانید با او تماس بگیرید.

درک سیستم پولی بیت کوین کار بسیار ساده‌ ای است. با استخراج هر بلاک جدید مقداری بیت کوین صادر می‌ شود. پاداش بلاک هر چهار سال یک‌ بار در دوره‌ های هاوینگ کاهش می‌ یابد تا در نهایت ۲۱ میلیون واحدی که به‌ عنوان عرضه کل بیت کوین در نظر گرفته شده است، استخراج شود. از طرفی دیگر، سیستم پولی آمریکا و دیگر کشور های جهان نه‌ تنها پیوسته تغییر می‌ کند، بلکه از لایه‌ های پیچیده مختلفی هم تشکیل شده است.

علاوه بر این، بسیاری از فعالان این حوزه معتقدند که پیچیدگی ظاهری تجربه و رابط کاربری پلتفرم‌ های ارز دیجیتال در طول زمان کمتر خواهد شد.

لو کرنر (Lou Kerner)، از سهام‌ داران شرکت بلاک چین کوین وستورز (Blockchain Coinvestors) و تحلیل‌ گر ارشد ارز های دیجیتال در کوانتم اکونومیکس (Quantum Economics)، گفته است:

همان‌ طور که تکامل فناوری باعث شد استفاده از اینترنت به قدری آسان شود که به جریان غالب تبدیل شود، فناوری ارز دیجیتال هم در حال تکامل است و در مسیر پذیرش به‌ عنوان جریان غالب قرار دارد.

کرنر می‌ گوید باز بودن و تغییر نا پذیری فناوری بلاک چین باعث شفافیت فوق‌ العاده ارز های دیجیتال شده است، تا جایی که دقیقاً می‌ دانیم تا به حال چه تعداد بیت کوین استخراج شده است.

[این در حالی است که] هیچ‌ کس نمی‌ داند که همین دیروز چند اسکناس چاپ شده است!

فیلیپ گرادول (Philip Gradwell)، کارشناس اقتصادی ارشد چینالیسیس (Chainalysis)، با نظر کرنر موافقت کرده و گفته است:

این یک اشتباه رایج است که تصور می‌ کنند ارز های دیجیتال شفافیت ندارند. در واقع [تمامی اطلاعات] روی دفتر کل عمومی بلاک چین ثبت می‌ شوند و این یکی از شفاف‌ ترین شیوه‌ های انتقال ارزش است. در وهله اول، این شفافیت ارز های دیجیتال است که باعث شده شرکت‌ های تحقیقاتی‌ ای مانند چینالیسیس وجود داشته باشند.

باید به این نکته هم توجه داشت که اگر درک چیزی حداقل از نظر فنی سخت باشد، به این معنی نیست که مردم نمی‌ توانند یا نمی‌ خواهند که از آن استفاده کنند.

جان پائول کانینگ (John Paul Koning)، کارشناس اقتصادی، گفته است:

درک سیستم پولی سنتی بسیار دشوار است. بیشتر مردم هیچ تصوری در رابطه با شیوه کار [این سیستم] ندارند. اما برای راندن یک خودرو نیازی نیست بدانید که چگونه کار می‌ کند و همین موضوع درمورد دلار، ین و پوند هم صدق می‌ کند.

ارزش بنیادی؟

انتقاد دیگری که از ارز های دیجیتال می‌ شود، نداشتن ارزش بنیادی (فاندامنتال) است. شاید درست باشد، اما تقریباً همین موضوع درمورد ارز های فیات هم صدق می‌ کند.

هانا هالابوردا گفته است:

ارز های فیات به‌ خودی‌ خود هیچ ارزش بنیادی یا فاندامنتالی ندارند. آنها [در واقع] با سیاست‌ های دولت صادرکننده‌ شان پشتیبانی می‌ شوند و این یک استراتژی مؤثر بر بسیاری از ارز های فیات بوده است.

هالا بوردا می‌ گوید ارز های فیات به‌ عنوان دارایی‌ های با ارزش بنیادی در نظر گرفته می‌ شوند، چراکه تنها با استفاده از آنها می‌ توان مالیات پرداخت کرد و بنابراین همیشه، یا حداقل در دوره‌ های پرداخت مالیات، تقاضا برای آنها وجود خواهد داشت.

دانشیار دانشگاه نیویورک افزود:

جدای از این موضوع، ارز های فیات فقط به این خاطر دارای ارزش هستند که عده‌ ای تصور می‌ کنند دیگران در آینده‌ ای نزدیک برای [این ارز ها] ارزش قائل خواهند بود.

هالابوردا بیت کوین را «نسل جدید ارزهای فیات» خوانده، اما همچنان با کسانی که می‌ گویند این ارز دیجیتال ارزش ذاتی ندارد مخالف است.

هالابوردا می‌ گوید:

بیت کوین و دیگر ارز های دیجیتال خدماتی ارائه می‌ دهند که تا پیش از این وجود نداشته است؛ [مانند] تراکنش‌ های نیمه‌ ناشناس آنلاین. به عقیده من این ارزش بنیادی بیت کوین است.

همچنین بخوانید:

چرا بیت کوین ارزش دارد؟

لو کرنر می‌ گوید که ارز های دیجیتال حداقل در مقایسه با ارز های فیات ارزش بنیادی بیشتر ی دارند. او با این حال معتقد است که هر دوی این دارایی‌ ها فاقد ارزش ذاتی هستند.

او در این رابطه گفته است:

ارزش ارز های فیات و بیت کوین، [هر دو] بر اساس میزان عرضه و تقاضا تعیین می‌ شود و پشتوانه‌ ای در کار نیست.

درمورد ارز های فیات نبود ارزش بنیادی باعث می‌ شود که حداقل برخی از آنها به مرور ارزش خود را از دست بدهند.

[دولت‌ ها] ارز های فیات بیشتری صادر می‌ کنند تا زمانی که مردم به این نتیجه برسند که [آنها] دیگر ارزشی ندارند. [اما] بیت کوین این مشکل را حل کرده است.

دومنیکو لومباردیا (Domenico Lombardia)، مدیر بخش اقتصاد جهانی در مرکز بین‌ المللی نو آوری‌ های مدیریتی کانادا، معتقد است که ارز های فیات ارزش ذاتی ندارند، چرا که موقعیت آنها کاملاً به اعتماد مردم به بانک مرکزی و یا دولت صادر کننده‌ شان بستگی دارد.

لومباردیا گفته است:

بانک‌ های مرکزی مختلف سطوح متفاوتی از اعتماد را [برای مردم] فراهم می‌ کنند. در تمام سیستم‌ ها بانک مرکزی بالا ترین جایگاه را دارد. حاکمیت قانونی و چهارچوب‌ های سازمانی که بانک مرکزی مطابق آنها فعالیت می‌ کند با سخت‌ گیرانه‌ ترین استاندارد ها طراحی شده است.

لومباردیا معتقد است برای اینکه ارز های دیجیتال بتواند با ارز های فیات رقابت داشته باشند، باید با طراحی چهارچوبی اعتماد کاربران عادی جلب کنند.

این امر بدون قانون‌ گذاری و نظارت دست‌ یافتنی نخواهد بود.

اما تمام فعالان حوزه ارز دیجیتال با این نظریه که ارز های فیات ارزش بنیادی ندارند، موافق نیستند. جان پائول کانینگ می‌ گوید بانک‌ های مرکزی معمولاً قبل از صدور پول‌ های جدید اقدام به خرید دارایی می‌ کنند.

این کارشناس اقتصادی گفته است:

[بانک مرکزی] می‌ تواند از این دارایی‌ ها برای بازخرید هر واحد از ارز هایی که صادر کرده است استفاده کند، با این کار بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات ارزش پول هم تقویت می‌ شود. در صورتی که به کمک اضافی نیاز باشد، بانک مرکزی می‌ تواند از دولت بخواهد تا برای افزایش موجودی خزانه‌ داری [بخشی از] درآمد مالیاتی [کشور] را در اختیار آنها قرار دهد.

البته این مسئله تنها پایه پولی را در بر می‌ گیرد. بانک مرکزی انگلستان در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که سپرده‌ های بانکی ۹۷ درصد از چرخه پولی این کشور را تشکیل می‌ دهند. این موضوع نشان می‌ دهد که سپرده‌ های بانکی بیشتر در قالب وام و توسط خود بانک‌ های تجاری ایجاد می‌ شود، در نتیجه می‌ توان گفت تنها چیزی که پشتوانه این پول‌ هاست تعهد باز پرداخت بدهی است.

پایه پولی شامل سپرده‌ های بانک‌ های تجاری نزد بانک مرکزی، وجه نقد در گردش در دست مردم و پول‌ هایی است که به‌ طور فیزیکی در بانک‌ ها نگهداری می‌ شود. پایه پولی در واقع بخشی از کل عرضه پول یک کشور است که بالا ترین قابلیت نقد شوندگی را دارد.

رابط کاربری پلتفرم‌ های ارز دیجیتال

تعداد کمی از مردم انگلستان می‌ دانند که بیشتر عرضه پول‌ های کشور از سوی بانک‌ های تجاری است. باید این موضوع را به خوبی درک کرد که سیستم پولی ارز های فیات حداقل به‌ اندازه ارز های دیجیتال گمراه‌ کننده و بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات غیر شفاف است.

درست است که ارز های دیجیتال از نظر فنی پیچیده هستند، اما ساختار بک‌ اند (Backend) خود پرداز های بانکی و برنامه‌ های موبایل‌ بانک هم شرایط مشابهی دارد. این پیچیدگی باعث نمی‌ شود که از ارز های فیات استفاده نکنیم. درمورد ارز های دیجیتال هم این پیچیدگی ساختاری، حداقل در شرایطی که رابط کاربری پلتفرم‌ ها ساده‌ تر شود، مانع از به‌ کارگیری آنها نخواهد شد.