ریسک های موجود در بازارهای مالی

با در نظر گرفتن اهمیت ریسک فناوری در دنیای امروز سازمان ها باید مهارت های خود را تقویت و مشاغل جدیدی برای مدیریت ریسک فناوری اطلاعات ایجاد کنند. ایجاد مهارت های فناوری اطلاعات و ریسک می تواند معیار مناسبی برای ارزیابی ریسک باشد

انواع بازارهای مالی، شناخت و کارکردهای آن

ممکن است با شنیدن نام بازار، ذهنتان به سمت مکان‌هایی برود که برای معامله باید در آن حضور داشته باشید تا بتوانید چیزی را مبادله کنید. از بازار تره‌بار گرفته تا بازار سکه و طلا. در ادامه قصد معرفی بازارهایی را داریم که برای خرید و فروش در آن، نیازی به حضور فیزیکی نیست.

بازارهای مالی چه هستند؟

بازارهای مالی (Financial Markets) بازارهایی هستند که در آن‌ها معامله‌گران، دست به خرید و فروش دارایی‌های مالی می‌زنند. دارایی‌هایی نظیر اوراق‌بهادار، طلا، سهام، کالا و. در این بازارها معامله می‌شوند. قیمت معاملات در این بازارها بر اساس فرایند عرضه و تقاضا مشخص می‌شود.

بازارهای مالی، یک سیستم باز و منظم ایجاد می‌کنند، تا شرکت‌ها بتوانند به سرمایه مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. این بازارها برای عملکرد صحیح اقتصادهای سرمایه‌داری بسیار حیاتی هستند. به‌طور کلی بازارهای مالی شرایطی را ایجاد می‌کنند تا بین افراد با مازاد منابع و کسانی که با کمبود منابع مالی مواجه هستند، یک ارتباطی شکل گیرد.

زمانی که حرف از بازارهای مالی می‌شود، بیشتر افراد ذهنشان تنها به‌سمت بورس اوراق بهادار متمایل می‌شود. در حالی که بازارهای مالی مختلف، با اهداف متفاوتی وجود دارد که اکثر افراد با آن‌ها آشنا نیستند. بازارهایی مانند بورس کالا، بازار طلا، بازار مسکن و. نمونه‌ای از این بازارها هستند. در این مقاله سعی بر آن است که شما را با برخی از این بازارها آشنا کنیم.

کارکردهای بازار مالی

یکی از کارکردهای بازارهای مالی قیمت‌یابی (Price Discovery process) است. یعنی با توجه به اطلاعاتی که در بازار وجود دارد و بر‌اساس قیمت عرضه و تقاضای موجود، قیمت اوراق بهادار تعیین می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد، قیمت اوراق بهادار صحیح‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد قیمت اوراق بهادار درست‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود. علاوه‌بر کارایی بازار، هر‌چه شرایط رقابت کامل در بازار بیشتر فراهم باشد (یعنی تمامی اطلاعات در دسترس عموم قرار داشته باشند و تعداد زیادی معامله‌گر در بازار حضور داشته باشند) قیمت اوراق بهادار بهتر و نزدیک‌تر به قیمت واقعی آن مشخص می‌شوند.

کمک به فرآیند تشکیل و تخصیص سرمایه از دیگر مزایای این بازارها هستند. بازارهای مالی منجر‌به انتقال پول‌های اضافی و بلا‌استفاده سرمایه‌گذاران خرد و کلان به بخش‌هایی از صنایع و خدمات که مستعد رشد هستند و یک مزیت نسبی نسبت به دیگر صنایع دارند، می‌شوند. همچنین این بازار باعث می‌شود که ریسک، بین متقاضیان و دارندگان وجوه تقسیم شود.

در شکل زیر طبقه‌بندی‌های مختلف از بازار‌های مالی را می‌بینید.

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

بازارهای مالی را می‌توان بر‌اساس حق مالی، سررسید ابزار مورد معامله، ساختار سازمانی و زمان واگذاری آن‌ها به چهار طبقه دسته‌بندی کرد.

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی به دو دسته‌ی بازار بدهی و بازار سهام تقسیم می‌شوند.

بازار بدهی

بازار بدهی، بازاری است که در آن مطالبات ثابت یا ابزارهای بدهی مثل اوراق قرضه معامله می‌شوند.

بازار سهام

بازاری است که در آن سرمایه‌گذاران به مبادله سهام می‌پردازند.

بازار مالی بر‌اساس سررسید ابزار مورد معامله

بازارها بر‌اساس سر‌رسید ابزار قابل معامله به دو دسته بازار پول و سرمایه تقسیم می‌شوند.

بازار پول (Money Market)

بازار پول، بازاری است که در آن اوراق بهادار با سررسید کمتر از یک سال معامله می‌شوند. در این بازار سرعت نقد‌شوندگی بسیار بالا است. نرخ بهره در بازار پول متناسب با مدت زمان نگهداری اوراق بهادار است. یعنی هر‌چه مدت زمان نگهداری اوراق بهادار بیشتر باشد، نرخ بهره هم افزایش پیدا می‌کند. نرخ بهره بازار پول به دلیل کوتاه‌تر بودن مدت زمان سررسید، ریسک های موجود در بازارهای مالی ریسک های موجود در بازارهای مالی کمتر از نرخ بهره بازار سرمایه است. همچنین در این بازار ریسک عدم پرداخت پایین است.

اوراقی مانند اوراق خزانه (اوراق بهادار کوتاه‌مدت با سررسید 3 ماه تا یک سال) و اوراق تجاری شرکت‌ها (اوراق با سررسید 270 روز یا کمتر)، نمونه‌ای از اوراق قابل معامله در بازار پول هستند. از نهادهای مالی مختلف این بازار می‌توان بانک‌های تجاری و واسطه‌های مالی و. را نام برد. برای آشنایی بیشتر با نهادهای مالی می‌توانید به مقاله آشنایی با نهادهای مالی مراجعه کنید.

بازار سرمایه (Capital Market)

در بازار سرمایه اوراق بهادار با سر‌رسید بیشتر از یک ‌سال مورد معامله قرار می‌گیرند. اوراقی نظیر اوراق قرضه بلند‌مدت و سهام از جمله اوراق قابل معامله در این بازار هستند. به‌طور کلی این بازار هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را تسهیل می‌کند.

بازار سرمایه ابزارهای قابل معامله در خود را از لحاظ چرخه عمرشان در دو بازار مختلف در خود جای داده است.

بازار اولیه (Primary Market)

بازار اولیه، بازاری است که اوراق بهادار برای اولین بار در آن عرضه و مبادله می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت که تشکیل سرمایه در بازار اولیه اتفاق می‌افتد.

بازار ثانویه (Secondary Market)

بعد از این‌که اوراق بهادار برای اولین بار (مثل عرضه‌های اولیه) در بازار اولیه مورد معامله قرار گرفتند، وارد بازار ثانویه می‌شوند. بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌آورد تا اوراقی که قبلا در بازار اولیه معامله شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و دارندگان آن‌ها نگرانی از جهت خرید یا فروش اوراق نداشته باشند.تعداد دفعات انجام معامله در بازار ثانویه محدودیتی ندارد. بازار بورس نمونه‌ای از بازارهای ثانویه سازمان‌یافته است.

قیمت اوراق بهادار (مثل سهام) در بازار ثانویه، عملکرد مدیریت شرکت را نشان می‌دهد. اگر قیمت سهامی بالا رود، نشانگر عملکرد خوب واحد مدیریت است که در نهایت منجر‌به افزایش سرمایه و ثروت سهامدارانش می‌شود.

بازار ثانویه می‌تواند به شکل‌های زیر نیز وجود داشته باشد.

بازار مذاکره یا حراج (Auction Market)

در این بازار خریداران و فروشندگان و یا کارگزاران آن‌ها به‌طور مستقیم با هم معامله می‌کنند. معامله زمانی در این بازار انجام می‌شود که بالاترین قیمتی که برای خرید سهم پیشنهاد شده با پایین‌ترین قیمتی که یک شخص حاضر است سهام خود را به‌ فروش برساند، برابر باشند.

بازار کارگزاری (Broker Market)

اگر به تعداد کافی خریدار و فروشنده در بازار مزایده وجود نداشته باشد، معامله‌گران به یک کارگزار مراجعه می‌کنند. کارگزار با دریافت حق کمیسیون، طرف معامله‌ای که حاضر به خرید یا فروش سهامش متناسب با شرایط شما باشد را پیدا می‌کند و از این طریق معامله انجام می‌شود.

بازار دلالی (Dealer Market)

افرادی در بازار وجود دارند که حاضر به پذیرش ریسک ناشی از نوسانات قیمت‌ها هستند. این افراد از تغییرات قیمت در بازار استفاده می‌کنند. نوسان‌گیر‌ها را می‌توان از جمله فعالان این بازار دانست.

بازارهای مالی بر‌اساس ساختار سازمانی

همان‌طور که در جدول بالا می‌بینید. بازارهای مالی از لحاظ قانون‌مندی، نظم و ساختار سازمانی به چهار دسته تقسیم می‌شوند.

بازارهای رسمی

بورس اوراق بهادار از بازارهای رسمی سازمان‌یافته است که شامل تسهیلات فیزیکی مشهود است. قوانین و شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای شرکت‌هایی که وارد بورس می‌شوند اعمال می‌شود. این شرکت‌ها از لحاظ میزان نقدینگی، شفافیت اطلاعات و. بررسی می‌شوند. به‌طور کلی ریسک شرکت‌های فعال در بورس کمتر از سایر بازارها نظیر فرابورس است. عمده‌ترین اعضای فعال در بورس ایران، عبارت‌اند از: کارگزاران، معامله‌گران و بازارسازان

به این بازار، بازار اول نیز گفته می‌شود و معاملات مربوط به شرکت‌های بورسی در آن انجام می‌شود.

بازار خارج از بورس (Over The Counter)

بازار خارج از بورس (OTC) که به آن بازار مبتنی بر چانه‌زنی نیز می‌گویند، بازاری است که در آن معامله بر روی اوراق بهادار شرکت‌هایی که در بورس پذیرفته نشده‌اند انجام می‌شود. این بازار دارای یک مکان فیزیکی نیست و شرایط آسان‌تری برای ورود به آن نسبت به بازارهای رسمی وجود دارد.

در ایران بازار فرابورس معادل بازار خارج از بورس است و تنها تفاوتی که در آن‌ها وجود دارد این است که بازار فرابورس دارای یک مکان فیزیکی است. به این بازار می‌توان بازار دوم نیز گفت.

بازار سوم

شامل کلیه بازارهای خارج از بورس است. در این بازار کلیه اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس، در خارج از بورس مورد معامله قرار می‌گیرند. معمولا سازمان‌ها و موسسات بزرگ سرمایه‌گذاری در این بازار به معامله اوراق بهادار می‌پردازند. یکی از دلایل این کار می‌تواند به خاطر حق کمیسیون و کارمزد کمتری که این بازار دارد، باشد.

بازار چهارم

در بازار چهارم معمولا سازمان‌هایی که قصد انجام معاملات خیلی بزرگ دارند، فعالیت می‌کنند. در این بازار برای این‌که کارمزدی پرداخت نشود، طرفین معمولا به‌طور مستقیم و بدون دخالت کارگزار دست به معامله می‌زنند. نوعی سیستم کامپیوتری وجود دارد که موسسات با استفاده از آن می‌توانند مقادیر زیادی از اوراق بهادار و یا سهام را بدون وجود هیچ واسطه‌ای خرید و فروش کنند. معمولا معاملات عمده و بلوکی در این بازار انجام می‌شود.

بازارهای مالی بر‌اساس زمان واگذاری

در آخرین تقسیم‌بندی می‌توان بازار را از نظر زمان واگذاری به دو دسته بازار آتی و بازار نقدی تقسیم‌بندی کرد.

بازار آتی (future market)

بازاری است که اوراق مشتقه در آن مورد معامله قرار می‌گیرند. به‌همین دلیل به این بازار، بازار اوراق مشتقه نیز می‌گویند. اوراق مشتقه، قراردادی است که طی آن دارنده‌اش را موظف یا مختار می‌کند تا در یک تاریخ معین در آینده، دارایی را بخرد و یا بفروشد. قراردادهای مالی و اختیار معامله از اوراق مشتقه هستند که در مقالات بعد راجع‌به آن‌ها صحبت خواهیم کرد.

بازار نقدی (Spot market)

بازاری است که در آن به محض انجام شدن معامله، تمام مبادلات مالی نیز در همان لحظه اتفاق می‌افتد. یعنی به طور آنی پس از پرداخت مبلغ توسط خریدار، مالکیت آن کالا یا اوراق‌بهادار به خریدار منتقل می‌شود.

بورس کالای ایران

علاوه‌بر بورس اوراق بهادار، بورس کالا نیز در ایران وجود. در بورس کالای ایران، محصولاتی نظیر زعفران، زیره سبز و پسته معامله می‌شوند. این معاملات به‌صورت قرار داد آتی بسته می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت بازار آتی یکی از بخش‌های بورس کالا است. قرار داد آتیِ کالا به این صورت است که دو طرف معامله (خریدار و فروشنده) قراردادی تنظیم می‌کنند که طی آن یک کالای خاص، با قیمتی مشخص، در تاریخ معینی در آینده، توسط فروشنده در اختیار خریدار قرار بگیرد. با استفاده از این قرار داد می‌توان ریسک تغییرات قیمت انواع کالا‌ها را پوشش داد.

خرید طلا در بورس کالا

اختصاص بخشی از سپرده‌ی خود به طلا، می‌تواند ریسک سبد سرمایه‌گذاری (پرتفوی) شما را کاهش بدهد. با خرید طلا به این صورت و نه به صورت حضوری، ریسک خرید و نگهداری طلا به حداقل می‌رسد. برای خرید طلا در بورس از سه روش می‌توان استفاده کرد. یکی از این روش‌ها استفاده از صندوق‌های طلا است. علاوه بر آن از طریق گواهی سپرده سکه طلا نیز می‌توان اقدام به خرید طلا کرد. برای خرید شمش طلا می‌توان به بازار فیزیکی بورس کالا مراجعه کرد. در مقالات آینده راجع‌به بورس کالای ایران و خرید طلا و شمش، توضیح داده خواهد شد.

ریسک و بازده در بورس

اطلاعات مفید در مورد ریسک و بازده بورس که باید بدانید

موضوعات بسیار مهمی که همواره مورد توجه سرمایه گذاران به هنگام فعالیت در بازار سهام بوده، وجود نا اطمینانی و به تبع ریسک موجود در آن می باشد. به نحوی که در اغلب موارد میان بازده انتظاری و بازده واقعی تفاوت وجود دارد.
وجود ریسک و نااطمینانی در بازار سهام می تواند بر بازدهی سهام و گسترش بازار بورس، آثار منفی داشته باشد. امروزه سرمایه گذاران برای انتخاب سرمایه گذاری، دامنه وسیعی دارند، تصمیم گیری ها روز به روز پیچیده تر و ریسکی تر می شود و هر سرمایه گذاری من جمله سهامداران می دانند نتایج این سرمایه گذاری ها می تواند تاثیرات پر اهمیتی بر زندگی ایشان بگذارد.
سهام عادی به نسبت اوراق قرضه ها و پس انداز، از بازده بالایی برخوردار بوده است اما باید به این نکته هم توجه داشت که بازده بالا به همان نسبت دارای ریسک بالا است.
بنابراین رابطه میان ریسک و بازده سرمایه گذاری و تعیین روابطی که میان این دو وجود دارد از اهمیت خاصی برخوردار است.
لذا با توجه به اهمیت بالای مفاهیم ریسک و بازده به بررسی این مباحث می پردازیم….

بازده بورس

هدف سرمایه گذاران حداکثر کردن بازده مورد انتظار است. گر چه آنها در نظر دارند ریسک اولیه را کاهش دهند. بازده در ریسک های موجود در بازارهای مالی فرایند سرمایه گذاری نیروی محرکی است که ایجاد انگیزه می کند و در واقع پاداشی برای سرمایه گذاران محسوب میشود.

بازده تحقق یافته در مقابل بازده مورد انتظار:

تعیین تفاوت میان بازده تحقق یافته و بازده مورد انتظار، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا این دو موضوع در مسائل و مباحث سرمایه گذاری به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. در ادامه برای درک بهتر، به توضیح هر کدام می پردازیم!…

بازده تحقق یافته:

بازده تحقق یافته، بازده ای است که واقع شده و یا بازدهی که کسب شده. در حقیقت بازده تحقق یافته، به بازده ای میگویند که به وقوع پیوسته و واقع شده است.

مثال:
ارزش یک سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیون ریالی در تاریخ اول اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۸، با نرخ بهره ۱۰%، در یک سال بعد ۱۵۰ میلیون ریال شده است.
بازده تحقق یافته(واقعی) سالانه برابر است با:

بازده مورد انتظار:

بازده مورد انتظار، بازده تخمینی یک دارایی است که سرمایه گذاران انتظار دارند در یک دوره آینده بدست آورند.
این بازده با عدم اطمینان همراه است و احتمال دارد برآورده شود و یا برآورده نشود. سرمایه گذاران برای کسب بازده مورد انتظار بایستی یک نوع دارایی را خریداری کرده و توجه داشته باشند که این بازده ممکن است تحقق نیابد‌.

پیشنهاد : برای شروع بازار بورس باید این نکات را بدانید.

ریسک بورس

ریسک عبارتست از میزان اختلاف میان بازده واقعی سرمایه گذاری و بازده مورد انتظار سرمایه گذاری. تصمیماتی که افراد می گیرند با توجه به میزان دانش و اطلاعات آنها در وضعیت تصمیم گیری به سه دسته تقسیم می شود:

• تصمیم گیری در شرایط اطمینان
• عدم اطمینان
• و ریسک

انجمن رویال سوسایتی، ریسک را اینگونه تعریف میکند:
ریسک عبارت است از احتمال رخداد یک رویداد مضر، که در طی یک دوره زمانی معین یا ناشی از یک چالش مشخص به رخداد می پیوندد.

انواع ریسک:

ریسک از جهت منابع به دو دسته تقسیم می شود.

• ریسک های مالی،
• ریسک های غیر مالی

ریسک های مالی به طور مستقیم بر سودآوری شرکت ها اثر می گذارد. در حالیکه ریسک های غیر مالی با تاثیر بر ریسک های مالی، سودآوری شرکت ها را تهدید می کند‌.

انواع ریسک های مالی:

• ریسک نوسان نرخ بهره: زمانی که سرمایه گذار پول خود را در اوراق قرضه سرمایه گذاری می کند، می پذیرد که بهره ثابتی را در یک زمان مشخص دریافت کند. حال اگر نرخ بهره افزایش پیدا کند، قیمت این اوراق کاهش پیدا می کند و سرمایه گذار در صورت فروش آن اوراق قبل از سررسید، متحمل زیان می شود. به این ریسک که بازده سرمایه گذار را تحت تاثیر قرار می دهد، ریسک نوسان نرخ بهره می گویند.
• ریسک نرخ ارز: ریسکی است که به واسطه تغییر در نرخ ارز به وجود می آید. کلیه شرکت هایی که با کشورهای دارای واحد پولی متفاوت ارتباط معاملاتی دارند، در معرض ریسک نرخ ارز هستند.
• ریسک تورمی: این ریسک ناشی از کاهش قدرت خرید وجوه سرمایه گذاری پدید می آید، که تمامی اوراق بهادار را تحت تاثیر قرار می دهد. این ریسک با نوسان نرخ بهره رابطه مستقیم دارد.
• ریسک نقدینگی: این ریسک به واسطه عدم اطمینان در خصوص خرید و فروش اوراق بهادار به وجود می آید. به عبارت دیگر، آن دسته از سرمایه گذاری ها که خرید و فروششان به آسانی صورت می گیرد و هزینه مبادلات آن کم است، از نقدینگی بالایی برخوردار هستند‌. بر این اساس ریسک نقدینگی اوراق خزانه خیلی کم و یا صفر است اما ریسک نقدینگی سهام مربوط به بازارهای خارج از بورس بیشتر.
• ریسک اعتباری: هنگامی این ریسک اتفاق می افتد که وام گیرنده به علت عدم توان یا تمایل، به تعهداتش در مقابل وام دهنده در تاریخ سررسید، عمل نکند
• ریسک بازار بورس : این ریسک نوسانات قیمت سهام را به نسبت جو بازار سهام نشان می دهد و میتواند ناشی از عوامل متعددی، چون جنگ، رکود و … باشد‌.
• ریسک سرمایه گذاری مجدد: این ریسک مربوط به دارایی های مالی است که بیش از یک جریان نقدی دارند.بازدهی اینگونه سرمایه گذاری ها به نحوه سرمایه گذاری مجدد جریان های نقدی که در طول سرمایه گذاری دریافت می شود، بستگی دارد‌.
• ریسک مرتبط با درجه اهرم مالی: این ریسک ناشی از بکارگیری بدهی در شرکت است. هر چه شرکت در ساختار سرمایه خود از بدهی استفاده کند، درجه اهرم مالی آن و در نتیجه ریسک مالی، افزایش می یابد

انواع ریسک های غیر مالی:

• ریسک مدیریت: ریسک ناشی از تصمیمات نادرست مدیران اجرایی شرکتها و موسسات است‌.
• ریسک سیاسی: ریسک ناشی از شرایط و تحولات سیاسی مانند: شورش، جنگ، تغییرات سیاسی دولتها و … میباشد که پیامدهایش بر فعالین اقتصادی و روابط موجود در بازار اثر می گذارد.
• ریسک صنعت: نوسانات بازدهی سرمایه گذاری است، که بر اثر اتفاقات یا وقایع خاص و یا تغییرات ریسک های موجود در بازارهای مالی در صنعت خاص، محتمل است.(هر چه درجه اهرم عملیاتی بیشتر باشد، ریسک صنعت نیز بیشتر می شود.)
• ریسک قوانین و مقررات: ریسکی است که به علت تغییرات در قوانین و مقررات در یک جامعه بوجود می آید.
• ریسک کشور: سرمایه گذارانی که در کشورهای دیگر سرمایه گذاری می کنند باید به ثبات آن کشور، از ابعاد سیاسی و اقتصادی توجه لازم داشته باشند. ریسک کشور ریسک مهمی است که امروزه سرمایه گذاران با آن مواجه هستند.
• ریسک نیروی انسانی: زمانی که یک شرکت کارکنانی را که دارای مهارت خاصی هستند، از دست بدهد، برتری های خود را نیز از دست خواهد داد. به ریسک از دست دادن این افراد ریسک نیروی انسانی می گویند.

انواع ریسک از نظر میزان تاثیر:

ریسک سیستماتیک(اجتناب ناپذیر):

ریسک های سیستماتیک ریسک هایی هستند که تاثیرشان بر کلیه اوراق بهادار است. این ریسک ها بر اساس عواملی چون: ریسک تورم، ریسک نرخ بهره و تا حدودی ریسک بازار بوجود می آید.

ریسک غیر سیستماتیک(قابل اجتناب):

ربسک های غیر سیستماتیک ریسک هایی هستند که تنها بر یک یا چند ورقه اوراق بهادار خاص اثر میگذارند‌. ریسک های نقدینگی، نکول و مدیریت جزو این دسته از ریسک ها می باشند.

اشتراک این مطلب

https://exirise.com/wp-content/uploads/2020/04/fit-300x195-1.jpg 195 300 ExConvHs3574Izp https://exirise.com/wp-content/uploads/2022/05/Name-Gold.png ExConvHs3574Izp 2020-04-18 18:23:45 2020-09-15 16:38:12 ریسک و بازده در بورس

دیدگاه خود را ثبت کنید

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جستجو در محتوای وب سایت :

1401.08.08 ✅ #شتران 💢 مجمع عمومی فوق العاده شرکت پالایش نفت تهران با حضور ۵۴ درصد از سهامداران در حال برگزاری است. ✅افزایش سرمایه شرکت از ۱۷۰.۰۰۰ هزار میلیارد ریال به مبلغ ۲۷۵.۰۰۰ میلیارد ریال حدود ۶۲ درصد از محل سود انباشته تصویب شد. ✅تثبیت و پایداری حقوق سهامداران و جلوگیری از ریسک کسری نقدینگی ، […]

1401.08.04 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 740 🟢 تعداد مثبت: 73 (%10) 🔴 تعداد منفی: 667 (%90) 🔼 تعداد صف خرید: 24 (%3) 🔽 تعداد ️صف فروش: 206 (%28) 🟩تعداد نماد اختلاف مثبت: 154 🟥تعداد نماد اختلاف منفی: 586 ⬆️ارزش خرید حقوقی ها: 1,032 میلیارد ⬇️ارزش فروش حقوقی ها: 340 میلیارد 🔼ارزش خرید حقوقی […]

1401.07.26 ✅ #دانا بازگشایی با بیش از ۹۰ درصد رشد از زمان تحلیل و بعد از اعمال افزایش سرمایه ، دقت و رعایت حد ضرر 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 736 🟢 تعداد مثبت: 346 (%47) 🔴 تعداد منفی: 390 (%53) 🔼 تعداد صف خرید: 65 (%9) 🔽 تعداد 🟩تعداد نماد اختلاف مثبت: 342 […]

1401.07.20 ✅ #دانا حجم معاملات حدود ۳۰ میلیون سهم در آستانه صف خرید با رشد ۸۰ درصد بعد از افزایش سرمایه دقت به رعایت حد ضرر 1401.07.19 ✅ #دانا افزایش حجم معاملات تا ۴۷ میلیون سهم و رشد بیش از ۷۵ درصد رعایت حد ضرر ✅ #غپینو ادامه روند مثبت در آستانه صف خرید ✅ #دلقما […]

1401.07.12 ✅ #ملت با افزایش حجم ۱۳ میلیون در محدوده مثبت ۳ درصد 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 737 🟢 تعداد مثبت: 259 (%35) 🔴 تعداد منفی: 478 (%65) 🔼 تعداد صف خرید: 53 (%7) 🔽 تعداد 🟩تعداد نماد اختلاف مثبت: 389 🟥تعداد نماد اختلاف منفی: 348 ⬆️ارزش خرید حقوقی ها: 455 میلیارد ⬇️ارزش […]

1401.07.06 ✅ #غگرجی حفظ حمایت و صف خرید نماد ✅ #دحاوی مجدد صف خرید در محدوده ۸۰۰ تومان دقت به تحلیل و رعایت استراتژی معاملاتی ✅ #غپینو افزایش ۴۲ میلیون حجم معاملات در سقف روزانه 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 738 🟢 تعداد مثبت: 501 (%68) 🔴 تعداد منفی: 237 (%32) 🔼 تعداد صف […]

1401.06.30 ✅ #دحاوی رشد حدود ۴۰ درصدی نماد از زمان تحلیل ، دقت به رعایت حدضرر و پایبندی به استراتژی معاملاتی ✅ #قاسم نوسان مثبت در محدوده ۵۰۰ تومان رعایت حدضرر بعد از رشد ۸۰ درصدی 📊 #پایش_بازار ☑️ تعداد کل نماد: 736 🟢 تعداد مثبت: 158 (%21) 🔴 تعداد منفی: 578 (%79) 🔼 تعداد […]

دسترسی سریع

اخبار و آموزش ها :

(49) (128)

گروه مشاوره و سرمایه گذاری پایا سرمایه اکسیر در سال ۱۳۹۶ با هدف ایجاد تحولی مناسب، در راستای ارائه خدمات نوین و استاندارد در حوزه معاملات بورس اوراق بهادار و انرژی تاسیس گردیده و همواره توسعه کمی و کیفی فعالیت هایش را سرلوحه برنامه های مشتری مداری خود قرار داده است.
شماره ثبت ۵۹۶۱۰۷

آدرس و اطلاعات تماس :

نمادهای اعتماد الکترونیکی :

به دستور ستاد ملی مبارزه با کرونا و حفظ سلامتی شما که بیش از هرچیزی برای ما اهمیت دارد تا اتمام دوره قرنطینه از ارائه خدمات بصورت حضوری معذور هستیم و کلیه خدمات کاملا مجازی ارائه خواهد شد . با اپراتور شرکت و در صفحه اصلی سایت قسمت چت انلاین با ما در ارتباط باشید.

مدیریت ریسک و فناوری اطلاعات در موسسات مالی

فابا نیوز، بحران مالی جهان در سال های 2008 و 2009 و در پی آن ورشکستی موسسات “فانی می” (FANNIE ME) و “فردی مک” (FREDDIE MAC) به بانک ها و موسسات مالی این هشدار را داد که برای تاب آوری بیشتر نیاز به سرمایه گذاری بر روی مدیریت ریسک دارند. با پیشرفت و رشد فناوری ها، مدیریت ریسک در بانک ها و موسسات مالی معنای تازه ای را به خود گرفته و نقش فناوری اطلاعات و به طور ویژه نرم افزار های تخصصی در حوزه ریسک جهت همگامی با پیشرفت های فناوری شفاف تر شده است.

مدیریت ریسک فرایندی است که در آن مدیران به شناسایی، اندازه گیری و نظارت بر انواع ریسک ها در حوزه بنگاه داری می پردازند که این گام های شناسایی، اندازه گیری، تصمیم گیری و نظارت منوط به ایجاد سیستم مدیریت یکپارچه ریسک (IMS) است. ابزارهای متنوعی در حیطه ریاضیات و مهندسی مالی برای ارزیابی ریسک وجود دارد که همگی آن ها منوط به شناسایی دقیق سنجه های ریسک و سپس پیاده سازی و اجرای این ابزارهای اندازه گیری در سیستم اطلاعاتی با کمک فناوری اطلاعات است. بحران های مالی و الزامات قانونی مراجع نظارتی وجود مدیریت ریسک و بالطبع سیستم یکپارچه مدیریت ریسک را به صورت الزام قانونی درآورده است . الزامات قانونی چون مجموعه رهنمود های بانک مرکزی و کمیته بال 1،2 و 3، ﻣﺆﺳﺴﻪ مالی را ﻣﻮﻇﻒ کرده است تا ﺑﻪ ﻣﻨظﻮﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﻴﺮﻱ، ﭘﺎﻳﺶ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ریسک های بانکی، ﺳـﺎﻣﺎﻧﻪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺟﺎﻣﻊ ایجاد کند و در آن حدود مقرر ، جریان اطلاعاتی و ساختار به درستی تعریف شده باشد.

در این راستا پیاده سازی سیستم مدیریت یکپارچه (IMS ) می تواند زمینه ای برای بهبود مستمر و انطباق سازمان ها با استاندارد های جهانی باشد خصوصا اینکه امروزه روند استقرار سیستم مدیریت یکپارچه افزایشی بوده و از جمله ارکان های مهم پیاده سازی آن نیز ارزیابی ریسک است. از طرفی ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي در ﺣﻮزه ﭘﺮوژه ﻫﺎ و سیستم ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﻲ بر ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت نیز ﻋﺎري از اﺣﺘﻤﺎل و رﻳﺴﻚ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎﻳد ﻗﻮاﻧﻴﻦ و روﻳﻪ ﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ در اﻳﻦ ﺣﻮزه در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .

در ﻋﺼﺮ ارﺗﺒﺎﻃﺎت دﻳﺠﻴﺘﺎل اﻣﺮوز، ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﻓﻨﺎوري ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ IT و سیستم ﻫﺎي پیشرفته اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ، ﻻزﻣﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﻛﻨﻮﻧﻲ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺷﮕﻔﺖ انگیز، اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد و ﻧﺤﻮه ﻛﺎراﻳﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ها، اﻋﻢ از ﺧﺼﻮﺻﻲ و دوﻟﺘﻲ ﺗﺎﺛیر گذاشته است. آمادگی برای دفاع از خطرات، پویایی و همگامی با پیشرفت های فناوری نیازمند سیستم اطلاعاتی قوی و پویا در حیطه مدیریت ریسک است. در حال حاضر سیستم های اطلاعاتی در حوزه مدیریت ریسک بانک ها و موسسات مالی در داخل کشور بخاطر جزیره ای بودن و همچنین عدم شفافیت لازم از پویایی لازم برخوردار نیست و قابلیت پیش بین و آینده نگاری را ندارند. این در حالی است که پارادایم امروزه از مدیریت جزیره ریسک های موجود در بازارهای مالی ای به رویکرد مبتنی بر یکپارچگی تبدیل شده و نیازمند است تا سیستم های اطلاعاتی نیز یکپارچه شود. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ پیشرفته ترین فناوری ها ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده بانک و موسسات مالی قرار گرفته و در ﺗﻤﺎمی فعالیت های مالی رﺳﻮخ ﻛﺮده است، این ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت در ﻛﻨﺎر ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻦ ﺳﻬﻮﻟﺖ اﻧﺠﺎم، ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ و بالطبع رﻳﺴﻚ ﻫﺎﻳﻲ را نیز به همراه دارد.

مدیریت ریسک: ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ در ﺳﺎزﻣﺎن در واﻗﻊ می تواند ﺟﺰﺋﻲ از ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﻣﻨﻴﺖ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ می شود. ﻋﻠﺖ اﻳﻦ سخن نیز، اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺑﺮاي ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﺳﺎزﻣﺎن و ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ آن در ﻣﺤﻴﻂ ﭘﻮﻳﺎي اﻣﺮوزي اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﺮي ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوري است.

اگر بخواهیم تاریخچه ریسک را بررسی کنیم بعد از دهه 1970 و افزایش روزافزون ریسک های مالی، عامل ریسک بیش از پیش از جنبه های مختلف مورد توجه مدیران قرار گرفت و در حقیقت کنترل ریسک به عنوان عاملی برای ایجاد ارزش مدنظر قرار گرفت. بعد از آن جریان با پیدایش ابر رایانه ها که قدرت محاسبات بالایی داشتند برخی نظرات قدیمی که به علت پیچیدگی محاسباتی کنار گذاشته شده بودند دوباره مطرح شدند. مدیریت ریسک در بانک های دولتی و غیر دولتی بخاطر الزامی بودن مورد توجه قرار گرفته، اما ساختارهای زیربنایی آن در حوزه نرم افزار های تخصصی مهیا نشده است. در دنیایی مدرن که فناوری اطلاعات به صورت لحظه ای رشد یافته و ابزار های گوناگون مالی و غیر مالی تهیه و به ریسک های موجود در بازارهای مالی عرصه حضور در می اید این نگاه سنتی به مدیریت ریسک، بزرگترین خطر برای بقای بانک ها و موسسات مالی است. پارادایم های جدید از جمله استارت آپ ها، فین تک ها، سرعت بالای جایگزینی اطلاعات، شیوه های جدید تامین مالی (انواع صکوک و انواع اوراق بهادار)، ابزار های مشتقه جدید (فیوچر ها، اختیارات،سوآپ ها و .. ) و همچنین تغییرات سریع نیازهای مشتریان و فشار رقابتی، همگی وضعیت فعالیت را از حالت پایدار به نسبی تغییر داده و نیاز بانک ها و موسسات مالی به استفاده از فناوری و همگامی و بالطبع ارزیابی ریسک هریک از ابزار ها افزایش داده است.

ﺑﺮاي واژه رﻳﺴﻚ ﺗﻌﺎریف ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ، اراﺋﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ همگی در برگیرنده ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ واﺣﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. رﻳﺴﻚ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻧﺤﺮاف در پیشامدهایی ﻛﻪ می ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻃﻮل ﻳﻚ دوره ﻣﺸﺨﺺ، در ﻳﻚ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻌﻴﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﻴاﻓﺘﻨﺪ. اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﻪ این ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﭘﻴﺸﺎﻣﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺎﺷﺪ، اﻧﺤﺮاف و رﻳﺴﻚ ﺻﻔﺮ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیگر دراﻳﻦ ﺻﻮرت اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد و آﻳﻨﺪه ﻛﺎﻣﻼ ﻗﺎﺑﻞ پیش ﺑﻴﻨﻲ است.

در یک تقسیم بندی اولیه ﺳﻪ ﻧﻮع از رﻳﺴﻚ ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ریسک ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ریسک ذاﺗﻲ، ریسک ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه و ریسک ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل

رﻳﺴﻚ ذاﺗﻲ ﺳﻄﺤﻲ از ریسک اﺳﺖ ﻛﻪ در پیاده سازی ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺎﻟﻘﻮه وﺟﻮد دارد و باﻳﺪ ﺑﺮاي ﻛﺎﻫﺶ آن ﭼﺎره اي اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ. رﻳﺴﻚ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه ﺳﻄﺤﻲ از رﻳﺴﻚ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ رﻏﻢ اﻳﺠﺎد ﻋﻮاﻣﻞ ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ و ریسک های موجود در بازارهای مالی ﺳﻌﻲ در ﻛﺎﻫﺶ رﻳﺴﻚ ﻫﻨﻮز وﺟﻮد دارد ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ رﻳﺴﻚ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺳﻄﺤﻲ از رﻳﺴﻚ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﭼﻪ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﺟﺪي ﺑﺮ ﺳﺮ راه رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻫﺪاف و ﻳﺎ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ ﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎن اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ.

بانک ﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮدن میزان ﺧﻄﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ و رﻳﺴﻚ ﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ فعالیت ها با بهره گیری از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت به ارزﻳﺎﺑﻲ رﻳﺴﻚ می پردازند. اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دﺳﺘﮕﺎه ﻫﺎ ي ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﺟﻬﺖ ﺣﺬف رﻳﺴﻚ و ﻛﺎﻫﺶ رﻳﺴﻚ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اﺣﺘﻤﺎل روﻳﺪادﻫﺎي مخاطره آمیز، ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎ، آﺳﻴﺐ ﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ شوند. روش ارزﻳﺎﺑﻲ ریسک ﺷﺎﻣﻞ9 ﮔﺎم اﺳﺎﺳﻲ است: ﮔﺎم اول: ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت،ﮔﺎم دوم: ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺗﻬﺪﻳﺪ، ﮔﺎم ﺳﻮم: ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ آﺳﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮي، ﮔﺎم چهارم : ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻨﺘﺮل، ﮔﺎم ﭘﻨﺠﻢ: ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺳﻄﺢ اﺣﺘﻤﺎل، ﮔﺎم ﺷﺸﻢ: ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺗﺄﺛﻴﺮ، ﮔﺎم ﻫﻔﺘﻢ: ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺳﻄﺢ رﻳﺴﻚ ،ﮔﺎم ﻫﺸﺘﻢ :ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ و ﮔﺎم ﻧﻬﻢ: ﻣﺴﺘﻨﺪات ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺷﺪه ﺣﺎﺻﻞ شده است.

ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ﻓﻨﺎوری ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ و ﻫﻤﮕﺎﻣﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﻨﺎوري ﻟﺰوم ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ و روش های آن در ﻧﮕﻬﺪاري ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺎزﻣﺎن، ﻳﻌﻨﻲ اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺮو ﻛﺎر دارﻧﺪ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. در واﻗﻊ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ، ارزﻳﺎﺑﻲ و ﻛﺎﻫﺶ رﻳﺴﻚ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در بکارﮔﻴﺮي ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل اﺳﺖ. ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻫﺎ روش های ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ برخی از آن ها ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ:

1- ﭼﺮﺧﻪ ﻋﻤﺮ اﻳﺠﺎد و توسعه سیستم

3- اﺳﺘﻔﺎده از بسته ﻫﺎي ﻧﺮم اﻓﺰاري آﻣﺎده

4-توسعه سیستم ﺗﻮﺳﻂ کاربر

5- ﺧﺮﻳﺪ ﻳﺎ اﺳﺘﻔﺎده از تولید ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻴﺮوﻧﻲ

در اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮ ﻳﻚ از روش ﻫﺎي ﻓﻮق ﺑﺎﻳد اﻧﻮاع فنون ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ روش اﺳﺘﻔﺎده در اﻳﺠﺎد ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ و رﻳﺴﻚ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ، ارزﻳﺎﺑﻲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﺜﻼ در ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده از تولید ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺧﺎرﺟﻲ و ﻳﺎ ﺧﺮﻳﺪ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﺎﻳﺪ رﻳﺴﻚ در دﺳﺘﺮس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت عملیاتی ﺳﺎزﻣﺎن را در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ و آن را مدیریت کرده و مقدار RPN فرایند ها را در که حاصل ضرب شدت (A)، احتمال (P) و کشف (C) است را ارزیابی و سطح قابل قبول را شناسایی کرد.

تصمیم ﮔﻴﺮي در ﺣﻮزه ﭘﺮوژه ﻫﺎ و ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت ﻧﻴﺰ ﻋﺎري از اﺣﺘﻤﺎل و رﻳﺴﻚ ﻧﻴﺴﺖ و ﻟﺬا ﺑﺎﻳد ﻗﻮاﻧﻴﻦ و روﻳﻪ ﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ ﻧﻴﺰ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﻫﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪن به ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ و رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺧﻮدﻛﺎر ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت اﺳﺘﻔﺎده می ﻛﻨﺪ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ نقش ﺣﻤﺎیتی از ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ را ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. در واﻗﻊ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺰﺋﻲ از ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻗﻮي اﻣﻨﻴﺖ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﺮا ﺳﺎزﻣﺎن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﭼﺮا ﻛﻪ برای ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﻣﺎﻣﻮریت ﺳﺎزﻣﺎن در ﻣﺤﻴﻂ ﭘﻮﻳﺎي اﻣﺮوزي، اﻋﻤﺎل ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ اﻣﺮي ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوري اﺳﺖ.

مدیریت رﻳﺴﻚ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت به ﻣﺮاﺣﻞ است زیر تعریف می شود:

1- ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻫﺪاف ﻓﻨﺎوری 2- شناسایی ریسک 3- ارزیابی ریسک 4- پاسخگویی به ریسک 5- نظارت

از اهم اهداف مدیریت ریسک فناوری اطلاعات را می توان موارد زیر را بیان نمود

حرکت به سمت استقرار استاندارد های روز دنیا در حوزه فناوری اطلاعات در سیستم بانکی کشور

افزایش ضریب امنیت اطلاعات و کاهش ریسک های فناوری اطلاعات موسسات مالی

کاهش سوء استفاده احتمالی و هدر رفت منابع موجود در کشور

یکپارچگی سیاست های ابلاغی در نظارت بر ریسک فناوری اطلاعات

هر موسسه اعتباری می بایست مطابق با الزامات و رهنمود های ساری، معماری فناوری اطلاعات را بر مبنای معماری توگف(TOGAF) ،بایان (BIAN)و چارچوب ملی معماری سازمانی ایران و یا ترکیبی از آنها و در حوزه سرویس با رویکرد معماری سرویس گرا ، طراحی و تدوین نماید و کاتالوگ خدمات فناوری اطلاعات و همچنین دارایی های مرتبط با فناوری اطلاعات را مشخص و مکتوب نماید. بدین منظور مؤسسه اعتباری میتواند از فرآیند مدیریت کاتالوگ خدمات و مدیریت دارایی ها در آخرین ویرایش چارچوب ITIL استفاده کند.

استاندارد هایی که در حوزه ریسک فناوری اطلاعات وجود دارند شامل: 31000 ISO ،27005 ISO و یا چارچوب ریسک فناوری اطلاعات ایساکا (ISACA it Audit FRAMEWORK ) است و موسسات اعتباری می توانند یکی از این استاندارد ها را به عنوان مرجع پیاده سازی مدیریت ریسک فناوری اطلاعات استفاده کنند و حداقل هر دو سال یکبار پروژه خود ارزیابی فناوری اطلاعات و یا ارزیابی بلوغ فناوری اطلاعات کل مؤسسه اعتباری را انجام دهند. این ارزیابی باید شامل موارد زیر باشد:

1- سامانه عملیات بانکداری

2- ریسک فناوری اطلاعات

3- امنیت فناوری اطلاعات

4- شبکه و زیرساخت

ﻫﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪن به ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ و رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺧﻮدﻛﺎر ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت اﺳﺘﻔﺎده می ﻛﻨﺪ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ نقش ﺣﻤﺎیتی از ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ را ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. در واﻗﻊ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺰﺋﻲ از ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻗﻮي اﻣﻨﻴﺖ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﺮا ﺳﺎزﻣﺎن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﭼﺮا ﻛﻪ برای ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﻣﺎﻣﻮریت ﺳﺎزﻣﺎن در ﻣﺤﻴﻂ ﭘﻮﻳﺎي اﻣﺮوزي، اﻋﻤﺎل ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ اﻣﺮي ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوري اﺳﺖ

در راستای مدیریت ریسک فناروی اطلاعات، در سال (1400) حداقل الزامات ناظر بر ریسک فناوری اطلاعات موسسات اعتباری با بهره گیری از آخرین استاندارد ها و مراجع معتبر بین المللی مانند ISO , Gartner & Deloitte و نیز استفاده از آخرین تجارب روز دنیا و نظرات خبرگان ، توسط بانک مرکزی تدوین و ابلاغ شده است.

نتیجه گیری

از آنجایی که فناوری اطلاعات تقریبا تمام فعالیت های خدمات مالی را امکان پذیر ساخته فناوری اطلاعات بانک نیز باید به ریسک ها و استراتژی های مدیریت ریسک و تاب آوری سیستم حساسیت بیشتری داشته باشد. سازمان باید سرمایه گذاری کافی و استراتژی مناسب را در این زمینه شناسایی کند تا بتواند تاب آوری بیشتری در حوزه فناوری و در سطوح بالاتر سازمانی در برابر رقبا داشته باشد. مدیریت ناکارآمد داده ها در یک نهاد مالی، می تواند مسیر را برای کلاهبرداری مالی هموار و مشکلات گزارش گری و نظارت و از بین رفتن اعتماد سهامدار را در پی داشته باشد. نهادهای نظارتی علاقه بسیار زیادی به مدیریت داده دارند و مدیریت ریسک و مدیربت سرمایه برای ارزیابی دقیق به داده های قابل قبول ، دقیق و به موقع نیاز دارد. زمانی که بانک ها و موسسات مالی داده های غیر ضروری را حفظ می کنند با هزینه، پیچیدگی و ریسک مازاد مواجه می شوند.

با در نظر گرفتن اهمیت ریسک فناوری در دنیای امروز سازمان ها باید مهارت های خود را تقویت و مشاغل جدیدی برای مدیریت ریسک فناوری اطلاعات ایجاد کنند. ایجاد مهارت های فناوری اطلاعات و ریسک می تواند معیار مناسبی برای ارزیابی ریسک باشد

محیط های فناوری ثابت نیستند و همواره در حال تغییر و پیشرفت هستند. یکی از قابل توجه ترین ریسک ها به ایجاد تغییر در محیط اشاره دارد که منجر به عدم استفاده از یک فناوری می شود. مدیریت ریسک باید با سنجش درست از تغییرات فناوری و مدیریت دقیق آن آگاه باشد.

نهادهای مالی معمولا با یک مدل سه خطی برای مقابله با ریسک مواجه اند. اولین خط دفاعی مالکان محصول یا فرایند هستند که به شناسایی و مدیریت ریسک می پردازند، خط دوم دفاعی که مکرر توسط ریسک و تطبیق به اجرا در می اید و خط سوم دفاعی نیز نظارت داخلی است. پیداکردن مدل عملیاتی مناسب برای مدیریت بهینه ریسک فناوری بسیار اهمیت دارد. بخش مدیریت ممکن است مهارت لازم را در زمینه مدیریت ریسک داشته باشد، اما فاقد دانش در زمینه فناوری بوده و از سوی دیگر واحد فناوری اطلاعات دانش فناوری را دارد، اما فاقد استقلال مورد نیاز و دانش در زمینه مدیریت ریسک و اظهار نظر بدون تعصب است. با در نظر گرفتن اهمیت ریسک فناوری در دنیای امروز سازمان ها باید مهارت های خود را تقویت و مشاغل جدیدی برای مدیریت ریسک فناوری اطلاعات ایجاد کنند. ایجاد مهارت های فناوری اطلاعات و ریسک می تواند معیار مناسبی برای ارزیابی ریسک باشد .

پارادایم های جدید از جمله استارت آپ ها، فین تک ها، سرعت بالای جایگزینی اطلاعات، شیوه های جدید تامین مالی(انواع صکوک و انواع اوراق بهادار)، ابزار های مشتقه جدید(فیوچر ها، اختیارات،سوآپ ها و .. ) و همچنین تغییرات سریع نیاز های مشتریان و فشار رقابتی ، همگی وضعیت فعالیت را از حالت پایدار به نسبی تغییر داده است و نیاز بانک ها و موسسات مالی به استفاده از تکنولوژی و همگامی و بالطبع ارزیابی ریسک هریک از ابزار ها افزایش داده است. در نتیجه بانک ها و موسسات مالی اگر نتوانند در آینده به سازمان های برجسته در حیطه فناوری تبدیل شوند. مزایای حاصل از آن را از دست خواهند داد. برای نمونه شرکت های استارت آپی و اپلیکیشن های پرداخت تهدید های جدی در حوزه درامدهای مشاع بانک به حساب می آیند و اگر بانک ها و موسسات مالی نتوانند به سرعت با آن ها همگام شوند مزیت رقابتی خود را ازدست داده و پایداری نسبی به دست خواهند آورد. هریک از این حوزه های پیش روی بانک چالش هایی است که با ریسک همراه می باشد.

در حال حاضر مساله ریسک در حیطه بانکداری و بیمه مطرح است، اما این نیاز تمام صنایع برای پیش برد اهداف خود است که ریسک های سازمانی خود را شناسایی و مدیریت کنند.

تعیین درصد ریسک مجاز برای هر معامله

برای موفقیت در بازارهای مالی، سه رکن اساسی زیر بایستی به درستی فرا گرفته شود:

✓ تحلیل بازار
✓ روانشناسی معامله گر
✓ مدیریت سرمایه

اکثر معامله گران تنها بحث اول را حائز اهمیت میدانند و به مباحث دوم و سوم بعنوان موارد فرعی و نه چندان مهم نگاه میکنند. این درحالی است که این سه مورد، ارکان اصلی موفقیت در بازار سرمایه را تشکیل میدهند، به طوری که اگر یکی از این سه مورد رعایت نشود، موفقیت معامله گران در هاله ایی از ابهام قرار خواهد گرفت.بیشتر معامله گران به ویژه معامله گران مبتدی بر این باورند که چنانچه در تحلیل بازار درست عمل کنند، راه کسب سود را طی کرده اند. اما به تجربه ثابت شده است که اولین و مهمترین درسی که یک و معامله گر باید فرا بگیرد بحث بسیار حیاتی مدیریت سرمایه است. قویاً معتقدیم که بدون رعایت اصول مدیریت سرمایه حتی زبده ترین تحلیلگران هم قادر به کسب هیچ سودی در بازارهای مالی نخواهند بود.

کار در بازار سرمایه تماماً با احتمالات سروکار دارد و هنگامی که بر اساس تحلیل هایمان دست به انجام معامله میزنیم در واقع بر اساس احتمالات وارد بازار شده ایم وهیچ قطعیتی وجود ندارد و بازار ممکن است حتی برخلاف انتظار بهترین تحلیل گران نیز حرکت کند بنابراین کار در بازارهای مالی، پیمودن راهی پرپیچ و خم و پرریسک است و تنها راه مقابله با این ریسک، انجام دقیق و صحیح قوانین مدیریت سرمایه می‌باشد. در واقع مدیریت سرمایه ریسک های موجود در بازارهای مالی به ما می گوید که در معامله بعدی چه مقدار از سرمایه بایستی ریسک شود. هدف اصلی مدیریت سرمایه، افزایش سرمایه با به حداقل رساندن زیان ها در معاملات اشتباه و افزایش میزان سود، در معاملات سودده است. در واقع اجرای مدیریت سرمایه دو دستاورد اساسی را برای ما به همراه دارد.

1- بقای سرمایه
2- سودآوری

که اولویت با بقاست. اما متاسفانه افراد مبتدی این اولویت را بر عکس می بینند. از دیدگاه این افراد کسب سود مقدم تر است بر راه های بستن زیان.

حداکثر ریسک مجاز برای انجام هر معامله

برای تعیین حداکثر ریسک مجاز در انجام هر معامله، از یکی از دو روش زیر استفاده می کنیم:

1- عده ای از معامله گران به این جمله بسنده می کنند: "هیچگاه نباید ماکزیمم زیان در یک معامله، بیشتر از 2 درصد کل سرمایه باشد."

2% × موجودی حساب = حداکثر ریسک مجاز برای هر معامله

2- تعیین درصد ریسک مجاز برای انجام هر معامله به روش پروفسور بالسارا که در ادامه به بررسی ریسک مجاز در هر معامله به این روش خواهیم پرداخت.

این فرمول در اصل توسط جان کلی در سال های اولیه دهه 1940 بدست آمده است که بعضی وقتها به عنوان فرمول Kelly شناخته می شود. ادوارد او تورپ در کتاب "ریاضیات قمار" این فرمول را با استفاده از جایگذاری "متوسط نسبت بازگشت مالی به جای نسبت بازگشت مالی" اصلاح کرد. پروفسور بالسارا در کتاب Money Management Strategies for" Feutures Traders"، این فرمول را برای محاسبه بهینه سرمایه برای ریسک به صورت زیر تعریف می کند:

f: مقدار بهینه (درصد) ریسک در هر معامله می باشد.
A: متوسط نسبت بازگشت مالی ( Payoff Ratio). نسبت بازگشت مالی نشانگر میزان مبلغ ریالی معامله های برنده تقسیم بر میزان مبلغ ریالی معامله های بازنده است یا به عبارتی، نسبت ریال هایی که بدست آوردیم در مقایسه با ریال هایی که از دست داده ایم. بعنوان مثال، نسبت 3 به 1 به ریسک های موجود در بازارهای مالی این معنی خواهد بود که به ازای هر1 ریالی که از دست میدهید 3 ریال بدست می آورید.
p: متوسط درصد معاملات سودده (Win Ratio) که برای محاسبه آن باید تعداد معامله های برنده را تقسیم بر تعداد کل معامله ها کرد.

بعنوان مثال: اگر در معاملات شما، نسبت بازگشت مالی 2 به 1 و نیز درصد معاملات سودده 35 درصد باشد؛ در این صورت حجم مجاز برای انجام هر معامله بر اساس عملکردتان به روش زیر محاسبه می گردد.

برای اینکه درصد را بدست بیاوریم، f را در 100 ضرب کنید که حاصل 2.5% می شود. بنابراین شما با این عملکرد مفروض، در هر معامله حداکثر 2.5% سرمایه تان را مجاز به ریسک کردن هستید.

"نداشتن برنامه برای موفقیت مانند داشتن برنامه برای عدم موفقیت است"

ریسک رکود تورمی در بازار مالی-کالایی

دنیای‌اقتصاد - طیبه مرادی : افت حجم معاملات در کنار تکانه‌‌‌های تدریجی و مثبت بهای اوراق مالی-کالایی در بورس‌کالا از ریسک بروز شرایط رکود تورمی حکایت دارد و مجموعه ابزارهای مالی- کالایی بورس‌کالا توام با محافظه‌‌‌کاری در سطوح به‌نسبت پایینی مبادله می‌‌‌شوند. در روزهای اخیر، این اوراق تکانه‌‌‌های مثبت نرخ معاملاتی را در عموم نمادهای فعال هر سه بازار صندوق‌های طلا، اوراق سپرده سکه و پیمان‌‌‌های آتی تجربه کردند که از سوی نوسان مثبت قیمتی بازار ارز تغذیه شد و به دنبال آن انتظارات تورمی منفی ناشی از مبادله این اوراق تا تخلیه حباب قیمتی تعدیل شد.

زنگ خطر بروز رکود در پیمان‌‌‌های آتی

داده‌‌‌های پراهمیت معاملات پیمان‌‌‌های آتی بورس‌کالای ایران که تنها ابزار پیش‌نگر کالایی کشور به شمار می‌‌‌رود، در شرایط مساعدی به سر نمی‌‌‌برد. سومین هفته متوالی است که شاهد کاهش حجم و ارزش معاملات در این بازار هستیم و خبری از ورود محصولات جدید و حتی سایر کالاهایی که پیش از این در بازار آتی مبادله می‌‌‌شدند، به گوش نمی‌‌‌رسد. اگرچه هنوز هم میزان موقعیت‌‌‌های باز در این بازار در سطوح قبلی باقی مانده و خبری از ورود و خروج محسوس نقدینگی از این بازار نیست؛ اما توسعه و تعمیق این بازار تا حد زیادی تضعیف شده است. این در حالی است که راه‌‌‌اندازی نمادهای جدید با سررسیدهای متفاوت می‌‌‌تواند گامی موثر در جهت توسعه بازار سرمایه به شمار برود که در کنار متنوع‌سازی ابزارهای مالی موجود، امکان پوشش ریسک ناشی از نوسان نرخ را برای بستر رسمی کالایی کشور فراهم خواهد کرد. اینکه این روزها توجه چندانی به توسعه این بازار نمی‌شود و مدت زیادی است که تنها دو دارایی سرمایه‌‌‌ای، یعنی نقره و واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق طلا و یک محصول کشاورزی یعنی زعفران نگین در این بازار امکان مبادله دارند، به‌خوبی گویای اوضاع نابسامان کنونی پیمان‌‌‌های آتی است که با توجه به تداوم کاهش حجم و ارزش معاملات، آن هم برای سه‌هفته متوالی در این بازار عمق مبادلاتی بسیار ناچیز است. به عبارت دقیق‌‌‌تر، هفته گذشته به میزان ۲۶‌هزار و ۷۱۵پیمان آتی به ارزش ۱۱۴میلیارد تومان مبادله شد که نسبت به هفته ماقبل از کاهش حدود ۳۰درصدی در هر دوی این داده‌‌‌ها حکایت دارد.

در حالی که در روزهای اوج بازار آتی، آن هم با وجوه تضمین بسیار کمتر از وجوه فعلی، میزان حجم و ارزش معاملات و موقعیت‌‌‌های تعهدی بازشده به‌طور چشمگیری بالا بود، اهتمام مسوولان این بازار برای ورود کالاهای جدید و بازگشایی نمادهای متفاوت در سررسیدهای گوناگون، چشم‌‌‌انداز مثبتی نسبت به آینده آن و تسهیل مسیر توسعه و تعمیق مبادلات تنها ابزار پیش‌نگر کالایی کشور ترسیم کرد؛ اما دیری نپایید که این رویا به‌تدریج به فراموشی سپرده شد و با توجه به داده‌‌‌های هفتگی معاملات این اوراق در بورس‌کالا و کاهش محسوس تعداد معامله‌‌‌گران بازار آتی می‌‌‌توان از به صدا درآمدن زنگ خطر بروز رکود در این بازار صحبت کرد؛ آن هم در شرایطی که قیمت‌ها نسبت به ابتدای سال گذشته افزایش قابل‌توجهی داشتند. این روزها نیز شاهد ترکیبی از افزایش و کاهش نرخ تسویه در بازار آتی هستیم که علاوه بر عدم‌ترسیم روند مشخص ریسک های موجود در بازارهای مالی برای این بازار، سرایت نااطمینانی قیمتی از سایر بازارها به اوراق آتی به‌وضوح مشخص است؛ چرا که تحرکات قابل‌توجهی در بین اهالی بازار دیده نمی‌شود. گویی معامله‌‌‌گران این بازار تا مخابره سیگنال رسمی سعی دارند از ایجاد روندی مشخص در این بازار جلوگیری کنند؛ زیرا با توجه به کاهش عمق این بازار به‌راحتی امکان ایجاد صف در نمادهای فعال آن وجود دارد که در نهایت به نفع معامله‌‌‌گران تمام نخواهد شد.

تخلیه حباب قیمتی با افزایش تدریجی بهای اوراق مالی-کالایی

نمادهای فعال ابزارهای مالی-کالایی بورس‌کالا هفته گذشته را در حالی سپری کردند که دو روز از روزهای معاملاتی بازارها تعطیل بود و معامله‌‌‌گران با روندی همچون گذشته به دادوستد این اوراق پرداختند. این در حالی است که در هر سه بازار گواهی سپرده، صندوق طلا و قراردادهای آتی شاهد تکانه‌‌‌های مثبت قیمت هستیم که از سوی نوسان مثبت بهای ارز در بازار آزاد تغذیه می‌شود. این روزها حصول توافق هسته‌‌‌ای در هاله‌‌‌ای از ابهام قرار گرفته و اگرچه هنوز هم معامله‌‌‌گران با ذهنیت محافظه‌‌‌کارانه به دادوستد در عموم بازارهای مالی می‌‌‌پردازند، اما روند افزایشی آرامی در نرخ اوراق دارایی‌‌‌های سرمایه‌ای بازارهای کالایی بورس‌کالا دیده می‌شود که با تداوم این روند در روزهای اخیر، شاهد تخلیه حباب قیمتی و نزدیک شدن بهای معاملاتی این اوراق به نرخ بنیادین آنها هستیم.

ابزارهای طلایی بورس‌کالا که اکنون در سه بازار صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا، گواهی سپرده سکه و پیمان‌‌‌های آتی واحدهای صندوق طلا قابل معامله هستند، مسیر رشد قیمت پایانی معاملات را در حالی در پیش گرفته‌‌‌اند که بیشترین اثرپذیری را از تکانه‌‌‌های مثبت بهای ارز در بازار آزاد دارند و به‌رغم عقب‌نشینی قابل‌توجه بهای اونس طلا در معاملات بازارهای جهانی، شاکله ذهنیت معامله‌‌‌گران از سوی بازار ارز تغذیه شده و مبتنی بر روند افزایشی نرخ در این بازار، آرام‌آرام تعدیل انتظارات تورمی در محدوده منفی رقم خورده است.

مخابره دو سیگنال متناقض به بازار ابزارهای مالی-طلایی

هفته گذشته از سوی برخی از مقامات آمریکایی اظهاراتی مبنی بر ادامه ریسک های موجود در بازارهای مالی روند مذاکرات منتشر شد و بازار ارز نسبت به این اخبار واکنش نشان داد؛ تا جایی که بهای آزاد دلار تا ابتدای کانال ۲۸‌هزار تومانی عقبگرد قیمتی را تجربه کرد. اما روز گذشته تا لحظه تنظیم این گزارش، شاهد تکانه‌‌‌های مثبت بهای ارز در بازار آزاد بودیم؛ تا جایی که افزایش تقاضا در بازار ارز با برجسته‌شدن موقعیت خرید نمایان شد. به این ترتیب این انتظار وجود دارد که در صورت ادامه جریان موجود در بازار ارز، حداقل در ریسک های موجود در بازارهای مالی کوتاه‌‌‌مدت بلاتکلیفی در مورد نتایج نشست‌‌‌های برجامی، نیروی محرکه لازم را برای شروع جریان افزایشی در این بازار ایجاد کند. این در حالی است که دیگر متغیر اثرگذار بر معاملات ابزارهای طلایی بورس‌کالا، بهای اونس جهانی طلا و نقره است که هفته گذشته برآیند تکانه‌‌‌های قیمتی در این دو بازار منفی ارزیابی شد. به عبارت دقیق‌‌‌تر، در آخرین روز معاملاتی هفته گذشته یعنی روز جمعه، اونس جهانی طلا با بهای ۱۸۸۲دلار معاملات را به پایان رساند. این فلز گرانبها برای سومین هفته متوالی کاهش بها را در پیش گرفت؛ زیرا تحت فشار افزایش ارزش شاخص دلار و بازدهی اوراق خزانه‌‌‌داری آمریکا قرار دارد و سرمایه‌گذاران انتظار دارند که فدرال‌رزرو برای مهار تورم به اتخاذ سیاست‌‌‌های انقباضی ادامه دهد. در ماه گذشته، برآیند نوسان بهای اونس طلا به میزان منفی ۵۵/ ۲‌درصد ارزیابی ‌شد؛ زیرا شاخص دلار در برابر سبدی از سایر ارزهای اصلی، نزدیک به بالاترین حد خود طی ۲۰سال گذشته باقی ماند و بازدهی اوراق ۱۰ساله ایالات‌متحده به بالای ۳‌درصد افزایش یافت. فدرال‌رزرو روز چهارشنبه نرخ بهره را ۵۰واحد پایه (نیم‌درصد) افزایش داد که بزرگ‌ترین جهش در ۲۲سال گذشته به شمار می‌رود. همچنین جروم پاول، به آمریکایی‌‌‌ها اطمینان داد که بانک مرکزی برای مهار تورم فزاینده هر کاری را که لازم است انجام خواهد داد، در حالی که اذعان کرد که این امر می‌‌‌تواند اقتصاد را به خطر بیندازد.

به این ترتیب شاهد مخابره دو سیگنال متناقض به بازار ابزارهای مالی-طلایی بورس‌کالا هستیم که البته تاکنون بهای ارز به‌عنوان سکاندار، جریان بازار را در دست گرفته و معامله‌‌‌گران با واکنش سریع نسبت به نوسانات موجود در بازار ارز سعی دارند ریسک معاملاتی خود را کاهش دهند. بنابراین در جریان دادوستد این اوراق طلایی در بورس‌کالا طی هفته گذشته شاهد کم‌شدن فاصله دو نرخ ابطال و بهای پایانی اوراق طلایی بودیم که علاوه بر به تصویر کشیدن استراتژی محافظه‌‌‌کارانه در بین غالب معامله‌‌‌گران این بازارها، تخلیه حباب قیمتی و تعدیل انتظارات تورمی خودنمایی می‌کند.