بورس توکیو

معرفی و آشنایی با بورس ژاپن (توکیو)

بورس ژاپن (توکیو)در آخرین مطلب از سری مقالات بازارهای مالی بزرگ جهان به معرفی دیگر بازار مهم آسیای شرقی یعنی بورس اوراق بهادار توکیو رسیده‌ایم. کلان‌شهر توکیو علاوه بر جاذبه‌های توریستی و پذیرایی از میلیون‌ها مسافر در طول سال، در کنار نیویورک و لندن یکی از سه پایتخت مالی بزرگ جهان محسوب می‌شود. این شهر آسیایی با جمعیتی بسیار بالا و تراکم نسبتاً زیادی از شرکت‌های برتر چندملیتی نقش مهمی در عرصه اقتصاد جهانی داشته و به طور کلی کشور ژاپن همواره در تعیین سیاست‌های کلان اقتصادی و سیاسی جهان تأثیرگذار بوده است.نگاهی به اقتصاد ژاپنزمانی که صحبت از کیفیت و دوام کالاهای خارجی به میان می‌آید، معمولاً نام برندهای ژاپنی در ذهن اغلب ما ایرانیان تداعی می‌شود! کشور چشم ‌بادامی‌های مؤدب آسیای شرقی از لحاظ میزان تولید ناخالص داخلی در رده سوم جهان ایستاده است؛ در حالی که ژاپن از لحاظ منابع طبیعی کشور چندان غنی محسوب نمی‌شود.این رشد اقتصادی گسترده به واسطه نیروی انسانی سخت‎کوش و سرمایه‌گذاری در صنعت و تکنولوژی‌های پیشرفته حاصل شده است. تمامی عوامل مذکور سبب شده‌اند که در حال حاضر ژاپنی‌ها بتوانند به عنوان یکی از قدرتمندترین صادرکنندگان خودرو، تجهیزات الکترونیکی، ابزار صنعتی و… بخش بزرگی از بازار جهانی را تصاحب کنند.روند رشد اقتصادی ژاپن نسبتاً باثبات بوده و در بلندمدت تلاطمات شدیدی را تجربه نکرده است. از طرفی کسب‌وکارهای فعال در این کشور نیز از قدمت بالایی برخوردارند؛ بنابراین بانک‌های بزرگ معمولاً تمایل بالایی نسبت به ارائه وام به شرکت‌های ژاپنی از خود نشان می‌دهند.البته شایان ذکر است که شیوع ویروس کرونا برای کشور ژاپن نیز آسیب‌های اقتصادی نسبتاً شدیدی را در پی داشته است!بورس ژاپن چند سال قدمت دارد؟بورس اوراق بهادار توکیو در پانزدهم می سال 1878 میلادی تحت عنوان «Tokyo Kabushiki Torihikijo» با هدایت وزیر دارایی وقت «Shibusawa Eiichi» که یکی از طرفداران سرسخت سرمایه‌داری بود، تأسیس شده و فرآیند معاملات بازار نیز در یکم ژوئن همان سال آغاز شد. در سال 1943 این بازار با ده بورس محلی در شهرهای بزرگ ژاپن ادغام شده و بورس یکپارچه ژاپن تأسیس شد.عملیات بازار جدید بلافاصله پس از بمباران ناگازاکی متوقف و مجدداً سازماندهی شد. پس از اتمام مسائل و مشکلات مربوط به جنگ، سرانجام بورس جدید توکیو در شانزدهم می سال 1949 دوباره آغاز به کار کرد.این مطلب را حتما بخوانید: بازار دوطرفه چیست و مزایای آن کدامند؟بورس ژاپن در بازه زمانی 1983 تا 1990 میلادی رشد عجیب و بی‌سابقه‌ای را تجربه نمود؛ تا جایی که در اوج سال 1990 و پیش از ریزش قریب‌الوقوع شاخص‌ها این بازار حدوداً 50 درصد سرمایه موجود در بازارهای سهام جهان را به خود اختصاص داده و در رده چهارمین بازار مالی بزرگ جهان قرار گرفت! البته شایان ذکر است که پس از ترکیدن این حباب قیمتی در بازار سهام و املاک، شاخص‌های بورس افت محسوسی را تجربه کردند.ساختمان فعلی بورس ژاپن در بیست و سوم می سال 1988 افتتاح شده و طبقه تالار معاملات در روز سی‌ام آپریل همان سال بسته شد، تا فرآیند معاملات به صورت تمام الکترونیکی انجام شود.در ادامه بورس ژاپن یک سامانه معاملاتی به نام «TSE Arrows» را در سال 2000 معرفی و راه‌اندازی کرد. در ادامه فرآیند الکترونیکی شدن بازار نیز سامانه معاملاتی جدید و پیشرفته «Arrowhead» در سال 2010 در دسترس سرمایه‌گذاران این بازار قرار گرفت.ساختار بورس ژاپن چگونه است؟سهام پذیرفته شده در بازار بورس ژاپن در سه بخش شامل بازار اول (راه‌اندازی از سال 1949 شامل شرکت‌های بزرگ)، دوم (راه‌اندازی از سال 1961 شامل شرکت‌های متوسط) و بازار شرکت‌های استارت‌آپی (راه‌اندازی از سال 1991) دسته‌بندی می‌شوند.در تقسیم‌بندی دیگری بازار بورس ژاپن شامل پنج بخش یعنی بازار اصلی شامل بازارهای اول و دوم، بازار شرکت‌های استارت‌آپی شامل دو بازار Mothers برای شرکت‌های نوظهور با پتانسیل رشد بالا و Jasdaq برای شرکت‌های نوظهور با رشد استاندارد و همچنین بازار Tokyo Pro Market صرفاً مختص سرمایه‌گذاران حرفه‌ای می‌باشد.بسیاری از سرمایه‌گذاران دسته‌بندی‌های موجود را عامل پیچیدگی و سردرگمی فعالان این بازار می‌پندارند، زیرا هر کدام از این بخش‌ها الزامات پذیرش و قوانین خاص خود را دارند.بورس ژاپن نیز ابزار سرمایه‌گذاری متنوعی نظیر سهام، شاخص‌ها، اوراق قرضه، کالا، ETF و اوراق مشتقه در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد. همچنین این بازار یکی از بورس‌های متراکم از لحاظ کمیت شرکت‌های پذیرفته شده است؛ به گونه‌ای که هم اکنون بیش از 3700 کمپانی در فهرست شرکت‌های بورسی بازار توکیو حضور دارند؛ که ارزش بازار آن‌ها در مجموع بیش از 5 تریلیون دلار است.شاخص Nikkei 225 چیست؟Nikkei 225 مخفف عبارت Nikkei 225 Stock Average است، که نام مهم‌ترین شاخص بورس ژاپن می‌باشد. این شاخص قیمتی هم‌وزن متشکل از سهام 225 شرکت برتر پذیرفته شده در بازار بورس ژاپن است. بر اساس تاریخچه بازارهای مالی، نیکی قدیمی‌ترین شاخص در بازارهای مالی آسیا می‌باشد.در واقع شاخص نیکی بورس ژاپن معادل شاخص میانگین صنعتی داوجونز در بازار سهام ایالات متحده است. این شاخص در گذشته (بین سال‌های 1975 تا 1985) Nikkei Dow Jones Stock Average نام داشت، اما امروزه نام آن از شهرت «Nihon Keizai Shimbun» معروف‌ترین روزنامه اقتصادی ژاپن ملقب به «Nikkei» برگرفته شده است؛ زیرا این روزنامه اقتصادی مسئولیت محاسبه و انتشار این شاخص را بر عهده دارد.این مطلب را حتما بخوانید: آشنایی با بورس آمستردام هلنداین شاخص از سپتامبر سال 1950 میلادی ایجاد شده است. ترکیب شاخص نیکی همه ساله در ماه سپتامبر بررسی شده و تغییرات لازمه در ماه اکتبر اعمال می‌شود.از مهم‌ترین شرکت‌های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار توکیو می‌توان به Canon Inc (شرکت تجهیزات الکترونیکی)، Sony (شرکت چند صنعتی فعال در لوازم الکترونیکی، صنعت بازی‌های ویدئویی و تجهیزات سرگرمی) و Toyota (ابَر شرکت سازنده خودرو، پیشرانه و ماشین‌آلات) اشاره نمود.موقعیت مکانی و زمان فعالیت بورس اوراق بهادار توکیوساختمان مرکزی بورس ژاپن در «Nihonbashi Kabutochō» محل تجمع شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بزرگترین منطقه مالی ژاپن واقع شده است. بازار اوراق بهادار توکیو در روزهای کاری هفته یعنی دوشنبه تا جمعه طی دو جلسه معاملاتی (09 تا 11:30 و 12:30 تا 15) فعالیت می‌کند. البته سایر تالارهای معاملاتی ساعات کاری متفاوتی دارند.این بازار همانند سایر رقبای جهانی خود در روزهای مشخصی از سال نظیر عید سال نو، تولد امپراطور، فرهنگ، بنیان‌گذاری کشور و… تعطیل است، اما به نظر می‌رسد که در اینجا تعداد تعطیلات نسبت به سایر بازارهای مالی مهم جهان کمی بیشتر باشد!کلام پایانیسری مقالات معرفی بازارهای مالی مهم جهان به پایان رسید و در طول این مطالب همواره سعی بر این داشتیم، که با شرایط اقتصادی کشور مبدأ، تاریخچه هر کدام از این بازارها، ساختار عملیاتی و شاخص‌های مهم آن‌ها آشنا شویم؛ تا به عنوان یک سرمایه‌گذار یا معامله‌گر با اطلاعات کامل‌تری نسبت به شرایط حاکم بر بازارهای مالی بین‌المللی در دنیای بورس و سرمایه‌گذاری فعالیت کنیم.

معرفی و آشنایی با بورس ژاپن (توکیو)

بورس ژاپن (توکیو)
در آخرین مطلب از سری مقالات بازارهای مالی بزرگ جهان به معرفی دیگر بازار مهم آسیای شرقی یعنی بورس اوراق بهادار توکیو رسیده‌ایم. کلان‌شهر توکیو علاوه بر جاذبه‌های توریستی و پذیرایی از میلیون‌ها مسافر در طول سال، در کنار نیویورک و لندن یکی از سه پایتخت مالی بزرگ جهان محسوب می‌شود. این شهر آسیایی با جمعیتی بسیار بالا و تراکم نسبتاً زیادی از شرکت‌های برتر چندملیتی نقش مهمی در عرصه اقتصاد جهانی داشته و به طور کلی کشور ژاپن همواره در تعیین سیاست‌های کلان اقتصادی و سیاسی جهان تأثیرگذار بوده است.
نگاهی به اقتصاد ژاپن
زمانی که صحبت از کیفیت و دوام کالاهای خارجی به میان می‌آید، معمولاً نام برندهای ژاپنی در ذهن اغلب ما ایرانیان تداعی می‌شود! کشور چشم ‌بادامی‌های مؤدب آسیای شرقی از لحاظ میزان تولید ناخالص داخلی در رده سوم جهان ایستاده است؛ در حالی که ژاپن از لحاظ منابع طبیعی کشور چندان غنی محسوب نمی‌شود.
این رشد اقتصادی گسترده به واسطه نیروی انسانی سخت‎کوش و سرمایه‌گذاری در صنعت و تکنولوژی‌های پیشرفته حاصل شده است. تمامی عوامل مذکور سبب شده‌اند که در حال حاضر ژاپنی‌ها بتوانند به عنوان یکی از قدرتمندترین صادرکنندگان خودرو، تجهیزات الکترونیکی، ابزار صنعتی و… بخش بزرگی از بازار جهانی را تصاحب کنند.
روند رشد اقتصادی ژاپن نسبتاً باثبات بوده و در بلندمدت تلاطمات شدیدی را تجربه نکرده است. از طرفی کسب‌وکارهای فعال در این کشور نیز از قدمت بالایی برخوردارند؛ بنابراین بانک‌های بزرگ معمولاً تمایل بالایی نسبت به ارائه وام به شرکت‌های ژاپنی از خود نشان می‌دهند.
البته شایان ذکر است که شیوع ویروس کرونا برای کشور ژاپن نیز آسیب‌های اقتصادی نسبتاً شدیدی را در پی داشته است!
بورس ژاپن چند سال قدمت دارد؟

بورس اوراق بهادار توکیو در پانزدهم می سال ۱۸۷۸ میلادی تحت عنوان «Tokyo Kabushiki Torihikijo» با هدایت وزیر دارایی وقت «Shibusawa Eiichi» که یکی از طرفداران سرسخت سرمایه‌داری بود، تأسیس شده و فرآیند معاملات بازار نیز در یکم ژوئن همان سال آغاز شد. در سال ۱۹۴۳ این بازار با ده بورس محلی در شهرهای بزرگ ژاپن ادغام شده و بورس یکپارچه ژاپن تأسیس شد.
عملیات بازار جدید بلافاصله پس از بمباران ناگازاکی متوقف و مجدداً سازماندهی شد. پس از اتمام مسائل و مشکلات مربوط به جنگ، سرانجام بورس جدید توکیو در شانزدهم می سال ۱۹۴۹ دوباره آغاز به کار کرد.
بورس ژاپن در بازه زمانی ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۰ میلادی رشد عجیب و بی‌سابقه‌ای را تجربه نمود؛ تا جایی که در اوج سال ۱۹۹۰ و پیش از ریزش قریب‌الوقوع شاخص‌ها این بازار حدوداً ۵۰ درصد سرمایه موجود در بازارهای سهام جهان را به خود اختصاص داده و در رده چهارمین بازار مالی بزرگ جهان قرار گرفت! البته شایان ذکر است که پس از ترکیدن این حباب قیمتی در بازار سهام و املاک، شاخص‌های بورس افت محسوسی را تجربه کردند.
ساختمان فعلی بورس ژاپن در بیست و سوم می سال ۱۹۸۸ افتتاح شده و طبقه تالار معاملات در روز سی‌ام آپریل همان سال بسته شد، تا فرآیند معاملات به صورت تمام الکترونیکی انجام شود.
در ادامه بورس ژاپن یک سامانه معاملاتی به نام «TSE Arrows» را در سال ۲۰۰۰ معرفی و راه‌اندازی کرد. در ادامه فرآیند الکترونیکی شدن بازار نیز سامانه معاملاتی جدید و پیشرفته «Arrowhead» در سال ۲۰۱۰ در دسترس سرمایه‌گذاران این بازار قرار گرفت.
ساختار بورس ژاپن چگونه است؟
سهام پذیرفته شده در بازار بورس ژاپن در سه بخش شامل بازار اول (راه‌اندازی از سال ۱۹۴۹ شامل شرکت‌های بزرگ)، دوم (راه‌اندازی از سال ۱۹۶۱ شامل شرکت‌های متوسط) و بازار شرکت‌های استارت‌آپی (راه‌اندازی بورس توکیو از سال ۱۹۹۱) دسته‌بندی می‌شوند.
در تقسیم‌بندی دیگری بازار بورس ژاپن شامل پنج بخش یعنی بازار اصلی شامل بازارهای اول و دوم، بازار شرکت‌های استارت‌آپی شامل دو بازار Mothers برای شرکت‌های نوظهور با پتانسیل رشد بالا و Jasdaq برای شرکت‌های نوظهور با رشد استاندارد و همچنین بازار Tokyo Pro Market صرفاً مختص بورس توکیو سرمایه‌گذاران حرفه‌ای می‌باشد.
بسیاری از سرمایه‌گذاران دسته‌بندی‌های موجود را عامل پیچیدگی و سردرگمی فعالان این بازار می‌پندارند، زیرا هر کدام از این بخش‌ها الزامات پذیرش و قوانین خاص خود را دارند.
بورس ژاپن نیز ابزار سرمایه‌گذاری متنوعی نظیر سهام، شاخص‌ها، اوراق قرضه، کالا، ETF و اوراق مشتقه در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد. همچنین این بازار یکی از بورس‌های متراکم از لحاظ کمیت شرکت‌های پذیرفته شده است؛ به گونه‌ای که هم اکنون بیش از ۳۷۰۰ کمپانی در فهرست شرکت‌های بورسی بازار توکیو حضور دارند؛ که ارزش بازار آن‌ها در مجموع بیش از ۵ تریلیون دلار است.
شاخص Nikkei 225 چیست؟

Nikkei 225 مخفف عبارت Nikkei 225 Stock Average است، که نام مهم‌ترین شاخص بورس ژاپن می‌باشد. این شاخص قیمتی هم‌وزن متشکل از سهام ۲۲۵ شرکت برتر پذیرفته شده در بازار بورس ژاپن است. بر اساس تاریخچه بازارهای مالی، نیکی قدیمی‌ترین شاخص در بازارهای مالی آسیا می‌باشد.
در واقع شاخص نیکی بورس ژاپن معادل شاخص میانگین صنعتی داوجونز در بازار سهام ایالات متحده است. این شاخص در گذشته (بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۵) Nikkei Dow Jones Stock Average نام داشت، اما امروزه نام آن از شهرت «Nihon Keizai Shimbun» معروف‌ترین روزنامه اقتصادی ژاپن ملقب به «Nikkei» برگرفته شده است؛ زیرا این روزنامه اقتصادی مسئولیت محاسبه و انتشار این شاخص را بر عهده دارد.
این شاخص از سپتامبر سال ۱۹۵۰ میلادی ایجاد شده است. ترکیب شاخص نیکی همه ساله در ماه سپتامبر بررسی شده و تغییرات لازمه در ماه اکتبر اعمال می‌شود.
از مهم‌ترین شرکت‌های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار توکیو می‌توان به Canon Inc (شرکت تجهیزات الکترونیکی)، Sony (شرکت چند صنعتی فعال در لوازم الکترونیکی، صنعت بازی‌های ویدئویی و تجهیزات سرگرمی) و Toyota (ابَر شرکت سازنده خودرو، پیشرانه و ماشین‌آلات) اشاره نمود.
موقعیت مکانی و زمان فعالیت بورس اوراق بهادار توکیو
ساختمان مرکزی بورس ژاپن در «Nihonbashi Kabutochō» محل تجمع شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بزرگترین منطقه مالی ژاپن واقع شده است. بازار اوراق بهادار توکیو در روزهای کاری هفته یعنی دوشنبه تا جمعه طی دو جلسه معاملاتی (۰۹ تا ۱۱:۳۰ و ۱۲:۳۰ تا ۱۵) فعالیت می‌کند. البته سایر تالارهای معاملاتی ساعات کاری متفاوتی دارند.
این بازار همانند سایر رقبای جهانی خود در روزهای مشخصی از سال نظیر عید سال نو، تولد امپراطور، فرهنگ، بنیان‌گذاری کشور و… تعطیل است، اما به نظر می‌رسد که در اینجا تعداد تعطیلات نسبت به سایر بازارهای مالی مهم جهان کمی بیشتر باشد!
کلام پایانی
سری مقالات معرفی بازارهای مالی مهم جهان به پایان رسید و در طول این مطالب همواره سعی بر این داشتیم، که با شرایط اقتصادی کشور مبدأ، تاریخچه هر کدام از این بازارها، ساختار عملیاتی و شاخص‌های مهم آن‌ها آشنا شویم؛ تا به عنوان یک سرمایه‌گذار یا معامله‌گر با اطلاعات کامل‌تری نسبت به شرایط حاکم بر بازارهای مالی بین‌المللی در دنیای بورس و سرمایه‌گذاری فعالیت کنیم.

اقدام جنجالی ژاپنی‌ ها علیه ایران به‌ بهانه ناآرامی‌ ها

تیم ملی فوتسال ژاپن، قهرمان جام ملت‌ها از سفر به تهران برای بازی دوستانه با تیم ملی فوتسال ایران منصرف شده است.

تیم ملی فوتسال ژاپن در دیدار نهایی جام ملت‌های فوتسال آسیا با نتیجه ۳-۲ ایران را شکست داد و قهرمان جام ملت‌ها شد.

در جریان برگزاری این بازی‌ها در کویت تیم ملی فوتسال ژاپن برای سفر به تهران و انجام بازی دوستانه با تیم ملی فوتسال ایران ابراز تمایل کرد اما اکنون از اجرای این برنامه منصرف شده است.

گویی ناآرامی‌ها اخیر موجب شده است که فدراسیون فوتبال ژاپن چنین تصمیمی را اتخاد کند. نکته ای که مورد اشاره وحید شمسایی سرمربی تیم ملی فوتسال هم بوده است. البته ژاپنی‌ها پیشنهاد داده‌اند ایران به توکیو سفر کند و دو بازی دوستانه با هم انجام دهند که فدراسیون فوتبال ایران هنوز پاسخی به این درخواست نداده است.

تیم ملی فوتسال ایران برای حضور شایسته در جام جهانی آماده می‌شود و تلاش می‌کند چند بازی دوستانه با تیم‌های مطرح جهان تدارک ببیند.

شوک به تیم ملی فوتسال در آستانه جام جهانی/ بازی با ژاپن منتفی شد

ژاپن، حریف تدارکاتی تیم ملی فوتسال ایران شد

ژاپن حادثه تروریستی شاهچراغ را محکوم کرد

معاون استاندار کردستان: شب ۱۶ مهرماه در خیابان شهدای سنندج سنگربندی شده بود/ نایسر دیرالزور شده بود

اشتراک عجیب ایران و ژاپن با دخالت مستقیم ایلان ماسک و تحقق پیش بینی عجیب محمد جواد آذری جهرمی در کمتر از یک سال!

• سایت رهبر معظم انقلاب
• سایت دولت
• رسانه فرهنگ و هنر
• سایت پژواک پیام
• خرید بلیط هواپیما
• buy neuralink
• وکیل پایه یک
• هایک ویژن
• خرید گل رز جاودان
• خرید گیفت کارت پلی استیشن
• تور کیش از تهران
• دانلود سریال آنتن
• دیدی فیلم
• دکتریاب نوبت اینترنتی پزشکان
• تعمیر درب پارکینگ
• تعمیر کرکره برقی پارکینگ
• تعمیرکار درب برقی
• تعمیرات کرکره برقی غرب تهران
• خرید ارزهای دیجیتال
• تردمیل
• طراحی سایت فروشگاهی
• لوله بازکنی

بازی دوستانه با تیم های مطرح جهان همچون برزیل و اسپانیا برگزار کنید.

چرا توی دهانتان یا توی قلمتان نمی چرخد بگویید و بنویسید به واسطه سرکوب ها و خطاها و ایستادگی در مقبل خواسته های مسالمت آمیز مردم یا حقوق اولیه آنها که همیشه ((که از آنجا شروع شده)) ..به واسطه رفتار ددمنشانه نیروهای مثلا امنیتی و انتظامی با مردم معترض؟؟ برای تحریم های بعد از 88 هم از همین تعابیر استفاده شد که جعلی و برعکس بود..

منم بودم تو این ترور و اشوب نمیوندم کشورهای دیگه مثل ادم زندگی میکنن این اتفاقا برای ما عادی شده برای اونا نخ نما شده ، کاش نفت نداشتیم عوضش مثل ژاپنیها زندگی میکردیم

حق دارن،مردم کشورای دیگه در امنیت هستن و تو کشور جنگ طلب بزرگ نشن که عادت داشته باشن مثل ما
ما میبینیم توی یه سال چهار بار داعش اومده تا زیر دماغمون و مردمو بسته به گلوله و به ریش مامورای بی عرضه خندیده و رفته
اونجا که ایران نیست،آرامش دارن و جونشنم دوس دارن و مثل ما از جونشون سیر نشدن
ایران بخاطر مسئولین بی عرضه امن نیست از دست داعش یک نفره هم شکست میخوره چ پنجاه نفرو زد لت و پار کرد پریروز،حق دارن نیان

به جهنم که نیامدند.
ژاپن کلا در امر اجرای تحریم ایران مطیع و مقاوم آمریکا بوده است این یکی هم اضافه شود .

اقدام جنجالی نبود به نظرم ، اقدام عاقلانه بود، احسنت بر ژاپن و احسنت بر کیتارو

ژاپنی هانخواستن بیان یااینکه مسعولین اجازه ندادن بخاطر کمبود نیروی حافظتی ابروریزی شود

لعنت به هرچی اغتشاشگر😑

چرا دروغ می گید ژاپن اعلام نکرد که بیایید توکیو بازی کنیم. گفته اصلا هیچ گونه مسابقه ای چه در ایران چه در ژاپن بین ایران و ژاپن انجام نخواهد شد

معرفی و آشنایی با بورس ژاپن (توکیو)

بورس ژاپن (توکیو)در آخرین مطلب از سری مقالات بازارهای مالی بزرگ جهان به معرفی دیگر بازار مهم آسیای شرقی یعنی بورس اوراق بهادار توکیو رسیده‌ایم. کلان‌شهر توکیو علاوه بر جاذبه‌های توریستی و پذیرایی از میلیون‌ها مسافر در طول سال، در کنار نیویورک و لندن یکی از سه پایتخت مالی بزرگ جهان محسوب می‌شود. این شهر آسیایی با جمعیتی بسیار بالا و تراکم نسبتاً زیادی از شرکت‌های برتر چندملیتی نقش مهمی در عرصه اقتصاد جهانی داشته و به طور کلی کشور ژاپن همواره در تعیین سیاست‌های کلان اقتصادی و سیاسی جهان تأثیرگذار بوده است.نگاهی به اقتصاد ژاپنزمانی که صحبت از کیفیت و دوام کالاهای خارجی به میان می‌آید، معمولاً نام برندهای ژاپنی در ذهن اغلب ما ایرانیان تداعی می‌شود! کشور چشم ‌بادامی‌های مؤدب آسیای شرقی از لحاظ میزان تولید ناخالص داخلی در رده سوم جهان ایستاده است؛ در حالی که ژاپن از لحاظ منابع طبیعی کشور چندان غنی محسوب نمی‌شود.این رشد اقتصادی گسترده به واسطه نیروی انسانی سخت‎کوش و سرمایه‌گذاری در صنعت و تکنولوژی‌های پیشرفته حاصل شده است. تمامی عوامل مذکور سبب شده‌اند که در حال حاضر ژاپنی‌ها بتوانند به عنوان یکی از قدرتمندترین صادرکنندگان خودرو، تجهیزات الکترونیکی، ابزار صنعتی و… بخش بزرگی از بازار جهانی را تصاحب کنند.روند رشد اقتصادی ژاپن نسبتاً باثبات بوده و در بلندمدت تلاطمات شدیدی را تجربه نکرده است. از طرفی کسب‌وکارهای فعال در این کشور نیز از قدمت بالایی برخوردارند؛ بنابراین بانک‌های بزرگ معمولاً تمایل بالایی نسبت به ارائه وام به شرکت‌های ژاپنی از خود نشان می‌دهند.البته شایان ذکر است که شیوع ویروس کرونا برای کشور ژاپن نیز آسیب‌های اقتصادی نسبتاً شدیدی را در پی داشته است!بورس ژاپن چند سال قدمت دارد؟بورس اوراق بهادار توکیو در پانزدهم می سال 1878 میلادی تحت عنوان «Tokyo Kabushiki Torihikijo» با هدایت وزیر دارایی وقت «Shibusawa Eiichi» که یکی از طرفداران سرسخت سرمایه‌داری بود، تأسیس شده و فرآیند معاملات بازار نیز در یکم ژوئن همان سال آغاز شد. در سال 1943 این بازار با ده بورس محلی در شهرهای بزرگ ژاپن ادغام شده و بورس یکپارچه ژاپن تأسیس شد.عملیات بازار جدید بلافاصله پس از بمباران ناگازاکی متوقف و مجدداً سازماندهی شد. پس از اتمام مسائل و مشکلات مربوط به جنگ، سرانجام بورس جدید توکیو در شانزدهم می سال 1949 دوباره آغاز به کار کرد.این مطلب را حتما بخوانید: آشنایی با بورس آمستردام هلندبورس ژاپن در بازه زمانی 1983 تا 1990 میلادی رشد عجیب و بی‌سابقه‌ای را تجربه نمود؛ تا جایی که در اوج سال 1990 و پیش از ریزش قریب‌الوقوع شاخص‌ها این بازار حدوداً 50 درصد سرمایه موجود در بازارهای سهام جهان را به خود اختصاص داده و در رده چهارمین بازار مالی بزرگ جهان قرار گرفت! البته شایان ذکر است که پس از ترکیدن این حباب قیمتی در بازار سهام و املاک، شاخص‌های بورس افت محسوسی را تجربه کردند.ساختمان فعلی بورس ژاپن در بیست و سوم می سال 1988 افتتاح شده و طبقه تالار معاملات در روز سی‌ام آپریل همان سال بسته شد، تا فرآیند معاملات به صورت تمام الکترونیکی انجام شود.در ادامه بورس ژاپن یک سامانه معاملاتی به نام «TSE Arrows» را در سال 2000 معرفی و راه‌اندازی کرد. در ادامه فرآیند الکترونیکی شدن بازار نیز سامانه معاملاتی جدید و پیشرفته «Arrowhead» در سال 2010 در دسترس سرمایه‌گذاران این بازار قرار گرفت.ساختار بورس ژاپن چگونه است؟سهام پذیرفته شده در بازار بورس ژاپن در سه بخش شامل بازار اول (راه‌اندازی از سال 1949 شامل شرکت‌های بزرگ)، دوم (راه‌اندازی از سال 1961 شامل شرکت‌های متوسط) و بازار شرکت‌های استارت‌آپی (راه‌اندازی از سال 1991) دسته‌بندی می‌شوند.در تقسیم‌بندی دیگری بازار بورس ژاپن شامل پنج بخش یعنی بازار اصلی شامل بازارهای اول و دوم، بازار شرکت‌های استارت‌آپی شامل دو بازار Mothers برای شرکت‌های نوظهور با پتانسیل رشد بالا و Jasdaq برای شرکت‌های نوظهور با رشد استاندارد و همچنین بازار Tokyo Pro Market صرفاً مختص سرمایه‌گذاران حرفه‌ای می‌باشد.بسیاری از سرمایه‌گذاران دسته‌بندی‌های موجود را عامل پیچیدگی و سردرگمی فعالان این بازار می‌پندارند، زیرا هر کدام از این بخش‌ها الزامات پذیرش و قوانین خاص خود را دارند.بورس ژاپن نیز ابزار سرمایه‌گذاری متنوعی نظیر سهام، شاخص‌ها، اوراق قرضه، کالا، ETF و اوراق مشتقه در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد. همچنین این بازار یکی از بورس‌های متراکم از لحاظ کمیت شرکت‌های پذیرفته شده است؛ به گونه‌ای که هم اکنون بیش از 3700 کمپانی در فهرست شرکت‌های بورسی بازار توکیو حضور دارند؛ که ارزش بازار آن‌ها در مجموع بیش از 5 تریلیون دلار است.شاخص Nikkei 225 چیست؟Nikkei 225 مخفف عبارت Nikkei 225 Stock Average است، که نام مهم‌ترین شاخص بورس ژاپن می‌باشد. این شاخص قیمتی هم‌وزن متشکل از سهام 225 شرکت برتر پذیرفته شده در بازار بورس ژاپن است. بر اساس تاریخچه بازارهای مالی، نیکی قدیمی‌ترین شاخص در بازارهای مالی آسیا می‌باشد.در واقع شاخص نیکی بورس ژاپن معادل شاخص میانگین صنعتی داوجونز در بازار سهام ایالات متحده است. این شاخص در گذشته (بین سال‌های 1975 تا 1985) Nikkei Dow Jones Stock Average نام داشت، اما امروزه نام آن از شهرت «Nihon Keizai Shimbun» معروف‌ترین روزنامه اقتصادی ژاپن ملقب به «Nikkei» برگرفته شده است؛ زیرا این روزنامه اقتصادی مسئولیت محاسبه و انتشار این شاخص را بر عهده دارد.این مطلب را حتما بخوانید: آشنایی با بورس نیویورک آمریکا (NYSE)این شاخص از سپتامبر سال 1950 میلادی ایجاد شده است. ترکیب شاخص نیکی همه ساله در ماه سپتامبر بررسی شده و تغییرات لازمه در ماه اکتبر اعمال می‌شود.از مهم‌ترین شرکت‌های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار توکیو می‌توان به Canon Inc (شرکت تجهیزات الکترونیکی)، Sony (شرکت چند صنعتی فعال در لوازم الکترونیکی، صنعت بازی‌های ویدئویی و تجهیزات سرگرمی) و Toyota (ابَر شرکت سازنده خودرو، پیشرانه و ماشین‌آلات) اشاره نمود.موقعیت مکانی و زمان فعالیت بورس اوراق بهادار توکیوساختمان مرکزی بورس ژاپن در «Nihonbashi Kabutochō» محل تجمع شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بزرگترین منطقه مالی ژاپن واقع شده است. بازار اوراق بهادار توکیو در روزهای کاری هفته یعنی دوشنبه تا جمعه طی دو جلسه معاملاتی (09 تا 11:30 و 12:30 تا 15) فعالیت می‌کند. البته سایر تالارهای معاملاتی ساعات کاری متفاوتی دارند.این بازار همانند سایر رقبای جهانی خود در روزهای مشخصی از سال نظیر عید سال نو، تولد امپراطور، فرهنگ، بنیان‌گذاری کشور و… تعطیل است، اما به نظر می‌رسد که در اینجا تعداد تعطیلات نسبت به سایر بازارهای مالی مهم جهان کمی بیشتر باشد!کلام پایانیسری مقالات معرفی بازارهای مالی مهم بورس توکیو جهان به پایان رسید و در طول این مطالب همواره سعی بر این داشتیم، که با شرایط اقتصادی کشور مبدأ، تاریخچه هر کدام از این بازارها، ساختار عملیاتی و شاخص‌های مهم آن‌ها آشنا شویم؛ تا به عنوان یک سرمایه‌گذار یا معامله‌گر با اطلاعات کامل‌تری نسبت به شرایط حاکم بر بازارهای مالی بین‌المللی در دنیای بورس و سرمایه‌گذاری فعالیت کنیم.

پول زور بده جای پارک بگیر!

استاندارد‌های جهانی می‌گوید در ازای هر کیلومتر مربع باید ۱۰ مجتمع پارکینگی با ظرفیت هر کدام ۳۰۰ واحد پارکینگ وجود داشته باشد. بسیاری از کلانشهر‌های بزرگ دنیا مثل توکیو، مسکو، پکن و شهر‌های بزرگ اروپایی به این استاندارد‌ها رسیده‌اند، اما در تهران برخلاف این کلانشهر‌ها با فقر شدید مجتمع‌های پارکینگی مواجهیم.

شهرداری تهران به تازگی نهضت پارکینگ‌سازی به راه انداخته است. طبق قول‌هایی که علیرضا زاکانی، شهردار تهران در چند هفته اخیر داده، مردم تهران باید تا پایان سال منتظر اضافه شدن هزار پارکینگ جدید در تهران باشند.

به گزارش ایران، این تعداد پارکینگ از مجموع ۲ هزار و ۵۰۰ پارکینگی است که در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفته است. با این‌همه این سؤال جدی مطرح است که آیا این چند هزار پارکینگ می‌تواند نیاز روزانه خودرو سواران تهرانی را به پارکینگ رفع کند؟

استاندارد‌های جهانی می‌گوید در ازای هر کیلومتر مربع باید ۱۰ مجتمع پارکینگی با ظرفیت هر کدام ۳۰۰ واحد پارکینگ وجود داشته باشد. بسیاری از کلانشهر‌های بزرگ دنیا مثل توکیو، مسکو، پکن و شهر‌های بزرگ اروپایی به این استاندارد‌ها رسیده‌اند، اما در تهران برخلاف این کلانشهر‌ها با فقر شدید مجتمع‌های پارکینگی مواجهیم.

به طوری‌که درازای هر کیلومتر به جای ۱۰ مجتمع فقط ۳ مجتمع پارکینگی وجود دارد که اگر آن را در مقیاس استاندارد‌ها ببریم به عدد ۵ هزار مجتمع پارکینگی می‌رسیم که اگر هر کدام ۳۰۰ واحد پارکینگ گنجایش داشته باشند یعنی ما یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد پارکینگ در تهران کم داریم.

این درحالی است که ما تعداد خودرو‌های شماره‌گذاری شده در تهران را در این استانداردسازی‌ها نادیده بگیریم! چراکه اگر بخواهیم به ازای هر خودرو یک پارکینگ در نظر بگیریم، وضعیت کمی متفاوت می‌شود. حالا پلاک‌های «تهران ۵۰» هم سر از خیابان‌های پایتخت درآورده و معلوم نیست چه مدت زمان لازم است تا مغلوب عدد‌ها شویم!

آمار‌ها می‌گوید روزانه حدوداً ۵ میلیون خودرو در تهران تردد می‌کند، دو و نیم متر فضای پارک هم برای هر خودرو در نظر بگیریم، برای آن ۵۰۰ هزار خودرویی که سالانه به تعداد خودرو‌های تهران اضافه می‌شود، نمی‌توان به این راحتی‌ها «نسخه پارکینگی» پیچید.

اگر بخواهیم میانگین زمانی را که هر راننده برای پیدا کردن جای پارک صرف یا بهتر است بگوییم هدر می‌دهد هم حساب کنیم به عددی حدوداً ۲۰ دقیقه می‌رسیم که همین عدد ۲۰ درصد به ترافیک خیابان‌های تهران اضافه می‌کند و البته نتیجه به آلودگی هوایی ختم می‌شود که مثلاً همین دیروز را برای ساکنان تهران به یک روز ناسالم تبدیل کرد! با این توصیف می‌بینیم که یک جای پارک ساده بجز آنکه اعصاب راننده را نشانه می‌رود، ریه سواره رو‌ها و پیاده رو‌ها را هم درگیر می‌کند!

ساخت و پاخت برای جای پارک!

وضعیت پیدا کردن جای پارک در تهران البته به این سادگی‌ها نیست. شهرداری پارکینگ بسازد هم تا زمانی‌که پراکندگی پارکینگ‌ها بدرستی انجام نشود، نمی‌توان به پیدا کردن یک جای پارک بدون دردسر دل خوش کرد.

تهران نشین‌ها حالا به خوبی می‌دانند که پارکینگ‌های سیار کجا و با چه مکانیزمی فعالیت می‌کنند. کافی است گذرتان به یک بیمارستان، آزمایشگاه، اداره دولتی یا حتی یک کلاس آموزشی بیفتد. بسته به نبود جای پارک، نرخ‌ها هم متغیر می‌شود. اگر در محدوده‌ای، جای پارک نایاب باشد، قیمت‌ها از ۳۰ هزار تومان شروع شده و به ۵۰-۶۰ هزار تومان هم می‌رسد.

این را شهروندی می‌گوید که برای گرفتن یک آزمایش ساده مجبور به پرداخت ۵۰ هزار تومان برای یک ساعت جای پارک شده است. آقای امیری می‌گوید: «آن روز دقیقاً ۵۵ دقیقه دور زدم، بقدری که خط بنزینم پایین آمد. نه جای پارکی خالی می‌شد و نه حتی پارکینگی بود که مراجعه کنم. سرانجام تسلیم مردی شدم که خودروی پرایدش را از جای پارک بیرون آورد و در ازای ۵۰ هزار تومان راضی شد تا یک ساعت توقف کنم. بعداً متوجه شدم که یک باند ۵ نفره هستند، ۴ نفر ماشین می‌گذارند و یک نفر هم وضعیت را مدیریت می‌کند.»

خانم رضوانی حتی برای ایستادن جلوی یک مغازه مثلاً آجیل فروشی هم پول پارک می‌دهد. او می‌گوید که به این رویه عادت کرده، نه تنها ناراضی نیست که حاضر است درازای جای پارک، نقداً هزینه پرداخت کند. چون به قول خودش این برایش مقرون به صرفه‌تر است.» برخی‌ها هم اذعان می‌کنند که برای رفتن به محل کارشان از یک ترفند جدید استفاده می‌کنند.

جلوی ساختمان‌های درحال ساخت معمولاً با یکی از کارگران ساخت و پاخت می‌کنند و روزانه هم چیزی در حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان دشت می‌دهند. برخی‌ها هم البته مشتری‌های دائمی هستند و ماهیانه پرداخت می‌کنند! جالب اینکه این عده معتقدند با هزینه تاکسی‌های خطی و اینترنتی و حتی گرانی پارکینگ‌های شهرداری برایشان به صرفه‌تر است که با شهروندان عادی وارد معامله شوند!

فرهنگ «پول زور بده، جای پارک بگیر» حالا به بخشی از ادبیات شهری شهروندان تبدیل شده است. مدیریت شهری تلاش زیادی کرده تا ادبیات شهر «انسان محور» را جایگزین شهر «خودرو محور» کند، اما آنچه در زیر پوست این شهر در جریان است، پیدا کردن راه حل‌های غیر قانونی برای راه انداختن کار قانونی شهروندانی است که از پیدا کردن جای پارک به تنگ آمده‌اند.

چراکه به گفته آن‌ها جای پارک‌ها عادلانه توزیع نشده و شهرداری به هوای اینکه «زحمت جای پارک مردم را از آوردن خودرو کم کند»، فکری به حال سامان دادن به این وضعیت نکرده است. نتیجه آنکه مردم به راه‌های غیر قانونی پناه آورده و عده‌ای هم از این بازار درهم سود می‌برند!

پارکینگ‌های محله‌ای می‌خواهیم

سید محمد آقا میری، عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در این باره به سه راه حلی اشاره می‌کند که می‌تواند راهگشا باشد.

او می‌گوید: «باتوجه به کمبود پارکینگ در تهران، شهرداری تهران با پارکینگ سازی‌های اخیر هم نمی‌تواند این کمبود را برطرف کند؛ بنابراین بهترین راه حل ورود بخش خصوصی است. اگرچه ۵۵۰ واحد پارکینگ اخیراً به ظرفیت تهران اضافه شده، اما ما بازهم از برنامه عقب هستیم. اغلب پارکینگ‌ها در تهران از سوی بخش خصوصی اداره می‌شود و بهتر است شهرداری زمین تهیه کند و آن را در اختیار بخش خصوصی بگذارد و آن‌ها کار احداث را انجام دهند. دومین راه حل این است که مردم زمین‌های خود را به پارکینگ‌های محله‌ای تبدیل کنند. چون بعضی از زمین‌ها قابلیت تبدیل شدن به پارکینگ‌های طبقاتی متناسب با تقاضای مردم محلی را دارند.»

او ادامه می‌دهد: «راه حل سوم گسترش پارکینگ‌های مکانیزه است که، چون قابلیت جابه جایی دارند می‌توانند طی قرارداد‌های ۵ ساله واگذار شده و دوباره در نقطه‌ای دیگر فعال شوند. در این صورت ممکن است بتوانیم به سرانه حداقلی برسیم.».

اما این تناقض را که با ساخت پارکینگ به تشویق شهروندان برای استفاده بیشتر از خودرو دامن می‌زنیم، چگونه باید توجیه کرد. آیا می‌توان توسعه فیزیکی شهر را فدای فرهنگ مدرنی کرد که می‌گوید کمتر از حمل و نقل عمومی استفاده کنیم؟

آقا میری معتقد است که راه حل در توسعه حمل و نقل عمومی است، چون مردم توان و هوش اجتماعی تحلیل وضعیت را دارند واگر به مترو و اتوبوس دسترسی داشته باشند زحمت استفاده از خودروی شخصی را به خود نمی‌دهند. مثل خیلی‌ها که، چون در مبدأ و مقصد به مترو دسترسی دارند از خودروی شخصی استفاده نمی‌کنند.

او تأکید می‌کند «در تهران چیزی به نام پارک حاشیه‌ای پولی وجود ندارد. اگر پارکومتر باشد که مردم استفاده می‌کنند و اگر نبود کسی نباید برای جای پارک پول پرداخت کند. مردم باید تخلفات را گزارش کنند.»

با وجود این معلوم نیست چه تعداد از شهروندان زحمت شکایت از متخلفان را به خود می‌دهند. آن هم در شرایطی که خودشان به علت نبود جای پارک از دور دور کردن‌های بی‌حاصل خسته شده و حاضرند در ازای یک جای پارک نزدیک و بی‌دردسر، هزینه پرداخت کنند!

کارشناسان البته تأکید دارند که الزام به تهیه پارکینگ بویژه برای مکان‌های عمومی پرتردد یکی از راهکار‌هایی است که باید در تهران سفت و سخت اجرا شود.

شهرداری معتقد است که هم‌اکنون این الزام وجود دارد، اما مشکل اینجاست که برخی بیمارستان‌ها و ادارات دولتی، چون برای بهره‌برداری نیاز به تمکین قانون ندارند از اجرای آن سرباز می‌زنند و نتیجه آن می‌شود که بازار دلالی در اطراف بیمارستان‌ها برای همراهان بیمار شکل گیرد.

ضمن آنکه یکی از مشکلات اصلی جای پارک در تهران به شاغلانی بر می‌گردد که محل کارشان اصولاً هیچ فضایی را به عنوان پارکینگ در نظر نگرفته است! در اینصورت چگونه می‌توان این وضعیت سردرگم را سامان داد؟!